Ali Akgün was weliswaar klein van stuk, maar hij gold als een grote jongen in het milieu. Op het oog was hij een vriendelijke man, uit zijn daden ontstond een ander beeld.
In de rechtszaal zocht hij – omgekeerd op zijn stoel – altijd als eerste met zijn ogen contact met zijn vriendin, de moeder van zijn kinderen. De gebarentaal was niet te volgen. Daarna knikte hij zijn broer vriendelijk toe en daarna spiedde hij rond wie er van de pers aanwezig waren. Altijd scherp.
Opdrachtgever
In de ogen van het Openbaar Ministerie was Akgün met Dino Soerel opdrachtgever van een reeks liquidaties in de Amsterdamse onderwereld, waaronder die op Kees Houtman (2005) en Thomas van der Bijl (2006).
Akgün zou, volgens justitie, contacten hebben onderhouden met moordmakelaar Fred Ros, de kroongetuige die belastende verklaringen heeft gedaan tegen Akgün en Soerel. Tot veler verbazing werd hij eind 2012 in het grote Passageproces vrijgesproken door de rechtbank en alleen veroordeeld voor witwassen.
Turkije
Omdat hij de bui vermoedelijk wel zag hangen, nam Akgün meteen de benen naar Turkije. In Istanbul leefde hij op grote voet en hield zich volgens justitie bezig met grootschalige handel in heroïne en cocaïne.
Voor het nu lopende hoger beroep in de Passagezaak wilde Akgün niet overkomen. Na de verklaringen van kroongetuige Fred Ros hing hem levenslang boven het hoofd. In het geval van een veroordeling was het maar de vraag geweest of de Turkse overheid hem had opgepakt om zijn straf uit te zitten. Turkije levert geen onderdanen uit. Akgün was weliswaar 40 jaar geleden geboren in Alkmaar, maar had ook een Turks paspoort.
Doodgeschoten
Begin van de middag werd Akgün in een luxe wijk van Istanbul doodgeschoten achter het stuur van zijn Bentley. Uit welke hoek de kogel kwam, valt niet te zeggen.
Criminelen die meedraaien in de ‘top’, hebben veel vijanden. De kans is groot dat andere verdachten hem nu van alles in de schoenen schuiven om zichzelf vrij te pleiten: de dader ligt op het kerkhof.