Cultuurredacteur Irene Start kreeg van haar vader een mooie Bordeaux uit haar geboortejaar, om ‘te openen op een geschikt moment’. Maar wanneer is dat?
Om mijn geboortejaar te vieren, kocht mijn vader in 1972 bij een chique Haagse wijnhandel voor 25 gulden een mooie Bordeaux uit 1970, van het al even chique Franse wijnhuis Château D’Agassac in Ludon- Médoc.
Mooi om te bewaren, en best een uitgave ook voor iemand die in die tijd niet gewend was meer dan tien gulden voor een fles te betalen. Hij gaf hem aan mij, ‘om te openen op een daarvoor geschikt moment’.
Vele mooie momenten gingen voorbij ; slagen voor het eindexamen (nog te vroeg), halen van een bul (nog steeds te vroeg), verjaardagen (te weinig belangrijk om een kostbare wijn voor te openen), de geboorte van mijn kinderen (belangrijk, maar ook best misselijkmakend) en mijn huwelijk (heel feestelijk, maar toch meer een champagnemoment en bovendien van voorbijgaande aard, zo bleek later).
Stof
U raadt het al; de fles is nog altijd ongeopend en ligt een beetje stof te vergaren in het wijnrek. Hem ‘zomaar’ openen omdat er geen rode wijn in huis is, voelt als ongepast, als het breken van een belofte. Maar hoe langer het duurt, hoe lastiger het vinden van dat goede moment wordt.
Wat is het nu eigenlijk voor een wijn? Op internet is best wat informatie te vinden over Château D’Agassac, dat op 15 kilometer afstand ligt van Bordeaux. Je kunt er zelfs trouwen (leuk voor een volgende keer).
1970 blijkt een goed oogstjaar, al werd er wel veel geproduceerd. Puissant rijk van de verkoop van de fles ga ik dus niet worden. De leeftijdspanne van een médoc blijkt een jaar of tien, dus is hij wel drinkbaar?
Grand cru
Toch maar een autoriteit geraadpleegd, Nicolaas Klei. ‘Iemand betaalde onlangs nog een tientje voor jouw 1970 en de kans dat-ie overleden is, is groot,’ zo begint zijn goednieuwsbericht.
Het is de tweede wijn van een grand cru – gemaakt van druiven die ze niet goed genoeg vonden voor de grand cru, maar wel gemaakt met alle zorg en aandacht – en die grand cru schijnt in 1970 mooi te zijn geweest.
Zuurstof
Omdat het niet de eerste de beste haut-médoc is, is er een kleine kans dat hij nog te drinken is, mailt Klei. ‘Sommige heel oude wijnen ruiken even lekker en storten dan door alle zuurstof in, andere hebben juist even tijd nodig, dus geef ‘m dat. Je kunt geuren van herfstbos en champignons verwachten, en als je boft nog wat fruit. Als het tegenvalt is ’t allemaal dor, droog en doods.’
Dus..dit weekeinde pak ik die kurkentrekker en kom ik er eindelijk achter. Ik zal er mijn opgeruimde huis mee vieren, of het feit dat ik – zo is de verwachting – op de schaatsbaan eindelijk het pootje over in de bocht vlekkeloos heb uitgevoerd.