Amateurisme in het parlement: een slecht gerund familiebedrijf

Een van de emancipatiesymbolen van Nederland, oud-Kamervoorzitter Khadija Arib (PvdA), voert al een jaar strijd met oud-collega’s die een onderzoek naar haar gedrag gelastten. Het rapport erover had dezer dagen moeten verschijnen, maar het duurt langer doordat Arib met advocaten Geert-Jan en Carry Knoops een gerechtelijke procedure begon om al het tegen haar ingebrachte materiaal te vernietigen. Ze wil dat toegestuurd hebben, niet slechts ‘inzien’.

Waarom ze het niet krijgt? Omdat de onderzoekers vrezen dat de stukken op straat komen te liggen en de media er dan hun draai aan geven. De affaire is er nu al één van voor of tegen Arib, die wil dat het onderzoek wordt gestaakt. Het is ook de zoveelste kwestie rond ‘grensoverschrijdend gedrag’, al lijkt het soms een strijd tussen vrouwelijke rivalen – Arib en haar opvolgster Vera Bergkamp (D66). Eigenlijk draait het om amateurisme in het hoogste orgaan van het land.

Het parlement als een slecht gerund familiebedrijf

Eind 2014 al verscheen een kritisch rapport over het parlement als slecht gerund familiebedrijf. Het vroeg dringend om professionalisering, oordeelde voormalig CDA-Kamerlid en later topambtenaar Johan de Leeuw.

De politieke en ambtelijke top van de Kamer deden er niet veel mee, tot Arib in 2016 als voorzitter aantrad. Ze besefte dat er een klus voor haar lag en wilde de verwaarloosde ambtelijke organisatie bij de tijd brengen. Haar aanpak en benadering van ambtenaren – slecht of goed moet blijken uit het lopende feitenonderzoek – had geen succes. Integendeel. Er kwam meer onmin in de toch al kriegelige relatie tussen ambtenarij en politiek. Ambtenaren klaagden. Over Arib, die zich schofterig tegen hen zou gedragen, maar ook over het bestuur van de Kamer, het presidium bestaande uit leden van de grootste partijen. Allen liggen onder de loep van onderzoeksbureau Hoffmann.