De in de Puttense moordzaak (de moord op de 23-jarige Christel Ambrosius in 1994) en de Rijswijkse moordzaak (de moord op de 22-jarige Anneke van der Stap in 2005) tot twintig jaar cel veroordeelde Ron Pieper is volgens emeritus hoogleraar wetenschapsfilosofie Ton Derksen het slachtoffer van een dubbele gerechtelijke dwaling.
Dat schrijft hij in zijn boek Dubbel gedwaald dat dinsdag verschijnt. ‘Ron Pieper is in beide zaken onschuldig.’
Op verzoek van de Utrechtse advocaat Ruud van Boom, raadsman van de veroordeelde Ron Pieper, heeft Derksen beide onderzoeken tegen het licht gehouden. Zijn conclusie is dat Pieper onschuldig is en ten onrechte vastzit. In zijn ogen is sprake van een dubbele gerechtelijke dwaling. Eerder zijn Wilco Viets en Herman du Bois ten onrechte veroordeeld in de Puttense moordzaak. Derksen: ‘Na de onjuiste veroordeling van Pieper in die zaak kwam daar in zijn geval nog eens een onjuiste veroordeling in de Rijswijkse moordzaak bovenop.’
Meer over misdaad: Verdachte opgepakt voor moord en gewelddadige verkrachting Milica van Doorn
Viets en Du Bois terecht vrij
Derksen benadrukt dat zijn argumenten voor de onschuld van Pieper in de Puttense moordzaak ‘op geen enkele manier de terechte vrijspraak van Wilco Viets en Herman du Bois aantasten’.
In Dubbel gedwaald laat Derksen niets heel van de ‘belastende’ bewijzen in beide moordzaken. Het op het bovenbeen van de op zondag 9 januari vermoorde Christel Ambrosius aangetroffen spermaspoor is volgens hem geen verse zaaddruppel, maar een vlek. De zaadcellen zijn volgens hem afkomstig van ‘zaterdagavondseks’. Pieper heeft altijd gezegd dat hij een geheime seksrelatie had met Christel en dat ze de avond voor de moord seks hadden gehad.
Meerdere daders waarschijnlijker
In beide zaken zet Derksen de waarschijnlijkheid van de onschuld van Pieper tegenover die van zijn schuld. Dat doet hij zo overtuigend dat de lezer geen andere conclusie rest dan dat (vermoedelijk) sprake is van een dwaling.
Derksen heeft ernstige kritiek op het sporenonderzoek door Richard Eikelenboom van Independent Forensic Services. In de Puttense moordzaak spreekt Derksen zelfs van ‘afzichtelijk gemanoeuvreer van Eikelenboom om een onbekende derde uit de DNA-conclusies te werken en Ron daarvoor in de plaats te krijgen’. Hij acht het waarschijnlijker dat Ambrosius door meerdere daders is gedood dan door één man.
Rol Eikelenboom ook in onderzoek Van der Stap dubieus
Ook in het in zijn ogen rammelende onderzoek naar de moord op Anneke van der Stap betoogt Derksen dat Eikelenboom een dubieuze rol speelde. Hij schiet een onthutsend aantal gaten in het rechercheonderzoek en acht een ander scenario waarbij een onbekende man in een auto de moordenaar is waarschijnlijker.
Derksen schreef eerder boeken over (vermeende) gerechtelijke dwalingen. In 2006 publiceerde hij een uitvoerige reconstructie van de achteraf foutieve veroordeling van verpleegster Lucia de B. voor de moord op zeven patiënten. Daarna volgden onder meer boeken over de Deventer moordzaak en de zaken van de tot levenslang veroordeelde Olaf Hamers en de Koerd Hüseyin Baybasin.
Wilt u op de hoogte blijven van de laatste berichten en opinies op de nieuwssite van Elsevier Weekblad? Meld u dan nu aan voor onze nieuwsbrieven >
Vertrouwen in rechtspraak kwijt
Vanwege ‘aantoonbare gerechtelijke dwalingen’ heeft Derksen zijn vertrouwen in de rechtspraak verloren, zegt hij tegen Elsevier Weekblad. ‘Juristen zijn goed in recht, maar weten niets van waarheidsvinding. Twee bewijsmiddelen en overtuiging zijn voldoende voor een veroordeling. Dat systeem is ongelooflijk kwetsbaar voor fouten.’
Advocaat Van Boom is blij met het boek van Derksen. ‘Ik heb altijd geloofd in de onschuld van mijn cliënt, maar voelde mij een roepende in de woestijn. De analyse van Derksen bevestigt mijn overtuiging. In mijn ogen moeten beide zaken worden herzien. Het zou goed zijn als de Hoge Raad de zaken terugverwijst naar het Hof voor een nieuwe inhoudelijke behandeling.’
Derksen pleit ook voor een parlementaire enquête. ‘Het is griezelig hoe makkelijk er fouten worden gemaakt. Er moet iets gebeuren om nieuwe dwalingen te voorkomen.’