Amy Klein (33) is CEO van De Bonte Koe, dat ambachtelijke chocolade produceert. Afgelopen jaar werd haar Dubai-reep een echte hype via TikTok.
1. Wat is er in 2024 met De Bonte Koe gebeurd?
Amy Klein: ‘We hebben een enorme sprong gemaakt in omzet: die is in één jaar tijd van 2,2 miljoen naar meer dan 5 miljoen euro gegaan. Dat komt door een hype rond de kunefe-pistache-chocoladereep, oftewel de Dubai-reep. Hij werd in de zomer van 2024 opeens een hit via TikTok toen influencer Monica Geuze een filmpje plaatste hoe ze de reep at. De zomer is doorgaans een rustige periode voor chocolade, maar toen verkochten wij opeens erg veel. Voor die reep ontvingen we eerder via de webshop 20 bestellingen per dag, nu gingen we ineens naar duizenden per dag. Maar meer dan 1.500 konden we er niet maken.
‘Zo veel vraag waren we natuurlijk niet gewend. Nog steeds zijn dagelijks zeven mensen pakketjes met die reep aan het inpakken en versturen. We hebben er een jongere, islamitische klantengroep mee aangeboord. We moesten de webshop na een tijd ook voor zes weken sluiten, omdat we de vraag naar de reep niet meer aankonden.’
2. Was het toeval dat de Dubai-reep zo’n succes werd?
Klein: ‘Niet helemaal. We zijn met z’n allen naar Istanbul gegaan en zagen wat daar populair was. Ze aten er allemaal toetjes met veel pistache, die een wat krakend geluid maken als je ze eet. Bovendien zijn de islamitische feestdagen allemaal in het voorjaar en de zomer, als wij een dip in de omzet hebben. We wilden ook nieuwe groepen aanspreken. De reep is omarmd door moslims, die de smaken herkennen uit hun eigen cultuur. Dat Monica Geuze het oppikte, was toeval. We hebben haar niets gestuurd.
‘Ik dacht steeds: dit duurt drie weken en dan is het weer over. Maar dat bleek niet zo. Het heeft ons wel zichtbaar gemaakt. Media toonden interesse en rond de winkels was er veel rumoer. Mensen wilden weten waarom er een rij stond. Supermarkten gingen bellen. Opeens wilde iedereen met ons samenwerken.
‘We hebben overal nee op gezegd. Wij wilden de repen zelf maken, niet uitbesteden en zeker niet machinaal produceren. Dat zit gewoon niet in ons DNA. We hebben alleen ja gezegd op het verzoek om levering aan zeven winkels op Schiphol.’
Lees verder onder de video
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
3. Maakt De Bonte Koe niet al dertig jaar ambachtelijke chocolade?
Klein: ‘Ja, mijn moeder en mijn oom zijn het bedrijf begonnen in Schiedam, in een voormalige jeneverdistilleerderij van Bols en Witkamp. Daar zitten we nog steeds, daar zijn de productie en een winkel. Er kwamen vier winkels bij in Rotterdam en Den Haag. We openden in Schiedam een automatiek, waar je ’s avonds en in het weekend chocolade kunt kopen. Mijn broer Connor regelt de productie, ik ben inmiddels de CEO en maak de cijfers kloppend.’
Amy Klein (Schiedam, 1991). Studeerde aan de TU Delft, werkte voor retailer Picnic en voor een zonnepanelenbedrijf in Dakar. Werd in 2020 CEO van De Bonte Koe, een chocolademerk uit Schiedam. Ze woont in Schiedam en heeft een zoontje van één jaar.
4. Bent u tussen de chocolade opgegroeid?
Klein: ‘Tot mijn vierde woonden we boven het bedrijf in Schiedam, maar ik vond na verloop van tijd dat ik ver weg moest van het familiebedrijf, omdat de wereld veel groter is. Ik ging studeren in Delft, studeerde af bij Picnic en heb daar ook vier jaar gewerkt. Zo heb ik veel in geautomatiseerde magazijnen gezeten. En ik heb stage gelopen bij Heineken in Congo, een heel mooie ervaring.
‘Na die tijd bij Picnic wilde ik nog meer van de wereld zien. Ik ging werken voor een zonnepanelenbedrijf in Dakar. Intussen dacht ik wel altijd mee met mijn moeder en mijn broer. Ik was eigenlijk de officieuze webshopbeheerder. Dus ik deed altijd toch wat voor het bedrijf, dat was normaal.’
5. Hebben u en uw broer het bedrijf overgenomen van uw moeder en oom?
Klein: ‘Tijdens corona hadden mijn moeder en oom geen energie meer om het bedrijf erdoorheen te slepen. Mijn broer werkte toen al een aantal jaar in de productie in het bedrijf. Hij belde mij en vroeg of ik wilde meedoen. Ik vond het ook zonde als het zou worden verkocht. Met behulp van een banklening hebben we De Bonte Koe gekocht van de familie.
‘Ik denk dat het wel belangrijk is dat je de zaak dan ook helemaal van de familie loskoppelt. Ik wilde echt externe financiering. Sommige mensen nemen een familiebedrijf over met een interne lening van de familie. En dan blijft er altijd de druk dat je het geld moet terugbetalen aan je naasten. Zo komen de oprichters nooit echt los van het bedrijf. Vier jaar geleden hebben we het overgenomen. Pas sinds twee jaar werk ik er fulltime.’
6. U hebt ook veel nadruk gelegd op duurzaamheid. Waarom?
Klein: ‘Cacaobonen komen vaak van land waar bossen zijn gekapt. We wilden daar niet meer aan meedoen. De afgelopen jaren hebben we daarom flinke pogingen gedaan om te verduurzamen. Zo kopen we gecertificeerde biologische cacao van een boerencoöperatie in de Dominicaanse Republiek. De verpakkingen zijn van gerecycled papier en karton, het dak in Schiedam ligt vol met zonnepanelen en we gebruiken elektrische bestelwagens en fietsen.
‘We zijn de enige ambachtelijke chocoladefabrikant in Nederland met een B Corp-certificaat. Dat is een internationaal keurmerk voor bedrijven die een positieve impact hebben op mens en milieu. Met deze certificering laten we zien dat we ook waarde nastreven voor mens en milieu.’
7. Is duurzaamheid wel belangrijk in deze markt?
Klein: ‘Dat varieert. Voor de kopers van de Dubai-reep minder, denk ik. Voor bedrijven wel. We proberen ons te onderscheiden door de toon te zetten. Continu kijken waarop we kunnen vernieuwen, maar met respect voor het ambacht, de historie én duurzaamheid. Van veel chocolade in de winkel is de herkomst niet traceerbaar. Dan weet je bijna zeker dat die niet duurzaam is geproduceerd. Het geeft me heel veel energie om dat uit te zoeken.
‘Ik heb in West-Afrika gewoond en er veel gereisd. Daar heb ik veel cacao gezien. De markt wordt er beheerst door de landelijke coöperatie-boards. Zij bepalen de prijs en houden het systeem gesloten. Als je daar met een verduurzamingsverhaal aankomt, maak je weinig kans.
‘We kopen nu in bij één coöperatie waarvan de boeren ook eigenaar zijn. We weten welke prijs de boer krijgt en verzekeren ons ervan dat er een organisch certificaat op zit. Dus we weten dat er geen ontbossing is en er geen zware pesticiden worden gebruikt voor de cacao.’
8. Bent u in een ondernemend gezin opgegroeid?
Klein: ‘Ja, mijn moeder was echt een ondernemer. Zij is Iers en komt uit een gezin met zeven kinderen. Ze stapte als jonge vrouw van negentien met alleen een koffer op het vliegtuig, en Nederland was toen de goedkoopste plek om naartoe te vliegen. Want het mocht geen eiland zijn. Zo kwam ze toevallig hier, en vroeg zich alleen maar af: “Hoe ga ik het hier maken?”
‘Mijn vader was hoogleraar anesthesiologie en patiëntveiligheid in Rotterdam en Delft. Hij was vooral een wetenschapper, maar werkte ook in de zaak als het moest. Ze zijn na de uitkoop verhuisd naar Ierland, waar ze nu wonen.
‘Ik ben echt met het bedrijf opgegroeid. Er was altijd wat te doen, op de bank hangen was er niet bij. Maar als je iets samen doet, geeft het ook veel energie. Al zag ik ook wel dat je met zo’n bedrijf veel gezeur hebt. Ik had nog niet door dat je dingen ook zo kunt organiseren dat je niet wakker wordt gebeld – zoals mijn moeder vaak op zondag overkwam – omdat de sleutel er niet is. Ik denk nu wel eerst aan het team en de klant, voordat ik me afvraag wat mijn ouders ervan vinden.’
9. De Dubai-reep kost bijna 13 euro. Is uw chocolade niet erg duur?
Klein: ‘Ja, we zitten in een best hoog marktsegment, maar we proberen ons ook te onderscheiden. Alles is met de hand gemaakt. Het is echt bijzondere chocolade, geproduceerd met veel aandacht voor duurzaamheid. Ik wil dat we hét ambachtelijke-chocolademerk van Nederland worden. We maken bonbons die je niet machinaal kunt maken. Door alle drukte van afgelopen jaar moesten we ook kiezen.
‘We zijn gestopt met kinderpartijtjes, workshops en proeverijen. Alle handen waren nodig om al die repen de deur uit te krijgen. Toen ik hier begon, was de prijs voor cacao 2.000 dollar per ton, nu rond de 7.500 dollar. De prijs van onze repen is met 20 procent omhooggegaan. We moesten wel. Maar de stijging is nog beperkt. We leveren marge in, maar in kwantiteit zijn we enorm vooruitgegaan.’
Bevalt het leven als ondernemer?
Klein: ‘Ik wist niet zeker of ik het bedrijf wilde overnemen, maar merk nu dat er heel veel knoppen zijn waaraan ik kan draaien.
‘Ik blus elke dag brandjes. Ik kijk ook verder dan vandaag. Wat is goed voor het merk? Wat doen we wel en wat niet? Ik heb contacten met de boeren in de Dominicaanse Republiek en met onze machinemakers. En ik wil mensen aannemen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daarom overleg ik met sociale werkplaatsen – die maken onze verpakkingen.
‘Het is vrijheid én beweging, zo zou ik het zeggen. En ik eet elke dag de lekkerste chocolade. Geweldig toch? Dit werk verveelt echt nooit.’
Schrijf u in voor onze middagnieuwsbrief
Met de gratis nieuwsbrief EW middag wordt u dagelijks bijgepraat met commentaren en achtergronden bij de belangrijkste nieuwsverhalen.
