Jos Baeten, CEO ASR: ‘Afschaffen bonussen was bewuste keuze’

1. Hoe raakt corona uw bedrijf?

‘Allereerst raakt het onze medewerkers en klanten. Bijvoorbeeld een restaurant dat eerder nooit bezorgde en dat nu wel wil doen. Dan regelen wij dat de verzekeringspolis daarvoor wordt aangepast.

Technisch gaat het thuiswerken voor onze medewerkers prima, maar het thuiswerken zet ook druk op de thuissituatie. Onze medewerkers hebben we veel ruimte gegeven. Ze mogen, in overleg met collega’s, gedurende de dag even afhaken om hun werk-privébalans te managen. Je kunt als werkgever wel zeggen: je hoort van ’s ochtends tot ’s avonds achter je scherm te zitten, maar als mensen dan ziek worden, schiet je jezelf als werkgever in de voet.’

2. En hoe heeft corona A.S.R. financieel geraakt?

‘Dat valt best mee. In 2020 hadden we een negatieve impact van corona van slechts 1 miljoen euro. Maar kijk je onder de motorkap, dan zie je grote verschillen. Onze arbeidsongeschiktheids- en ziekteverzuimverzekeringen zijn vrij stevig geraakt. Meer ziekmeldingen, langere verzuimduur. Dat heeft er echt ingehakt. We zagen een toename van psychisch verzuim, terwijl het in het verleden vooral het ­bewegingsapparaat was.

‘Maar onze schadeverzekeringen hebben het goed gedaan. Er werd minder ingebroken. En vooral in de eerste helft van 2020 was het veel rustiger op de weg, waardoor er aanzienlijk minder schades waren.’

3. Hoe was uw jeugd?

‘Daar kijk ik met veel plezier op terug. Ik ben opgegroeid in Limburg in een middenstandsgezin. Ik kom uit een ondernemersgezin. Mijn vader had een assurantiekantoor en mijn moeder kwam ook uit een ondernemersfamilie, dus bij ons aan de keukentafel draaide het echt om ondernemen en de klanten. We waren met vijf kinderen en het was gewoon een redelijk rustige en normale jeugd, zonder uitschieters naar boven of beneden.’

4. Is het toeval dat u net als uw vader in verzekeringen zit?

‘Nee, dat is geen toeval. Mijn vader had veel kleine en middelgrote ondernemingen als klant en bij ons in Noord-Limburg zaten veel transportondernemers. Als er dan van die grote auto’s betrokken waren bij een ­ongeluk, stapte mijn vader in de auto en ging ter plekke de schade regelen met de klant, de politie en soms de brandweer. Als kind mocht ik dan vaak mee. Als achtjarig jochie vond ik dat reuze spannend. Dus als jong kind riep ik al: dát wil ik later ook! Zonder dat ik precies wist wat het was en wat er echt bij komt kijken. Toen ik later stage liep bij een Rotterdamse verzekeraar is het zaadje definitief geplant.’

5. Wat was uw eerste baan?

‘Mijn eerste vakantiebaan was in de spoelkeuken van wegrestaurant Albert’s Corner. Daar heb ik echt leren werken, dat was pittig, zeker in het hoogseizoen. Mijn eerste professionele baan was acceptant brandverzekeringen bij Stad Rotterdam. Dat is de oudste rechtsvoorganger van A.S.R., vorig jaar bestond het driehonderd jaar. Ik heb vorig jaar zelf mijn veertigjarig ambtsjubileum gevierd, zoals dat heet.’