Slavernij iets van vroeger? Niet in sommige streken

27 maart 2021Leestijd: 2 minuten
Vrouwen, voormalige gevangenen van IS, in kamp Khanke in Noord-Irak

Het zag er zo zielig uit, dat Jezidi-meisje van 7 dat onlangs uit het huis van een IS-terrorist in Ankara werd bevrijd. In een rood jasje liep ze gedwee mee naar de auto van een hulpverlener. Volgens de berichten zat ze al vier jaar in dat huis, als eigendom van die IS-man. Midden in de Turkse hoofdstad, en ze zal wel niet de enige zijn.

De Jezidi’s, die oorspronkelijk vooral in Noord-Irak woonden, zijn Koerden. De meeste Koerden zijn moslim, maar een minderheid hangt het jezidisme aan, een mengsel van allerlei godsdiensten, met één God, een paar aartsengelen en twee heilige boeken. Ze worden al sinds halverwege de negentiende eeuw opgejaagd en vervolgd en vormen een gesloten gemeenschap waarvan je geen deel kunt uitmaken als je er niet in bent geboren, zoiets als de adel. Ze hebben eigenaardige gewoontes, zo dragen ze geen blauw en eten geen bladgroenten. Naar schatting zijn er nog een half tot twee miljoen Jezidi’s, van wie een aantal al jaren in kampen zit.

Lees ook deze reportage uit 2018 over de Jezidi’s: Alleen veilig in het Westen

In die streken van het Midden-Oosten waar de lamp van de Verlichting maar niet wil gaan branden, worden ze gezien als duivelsaanbidders en minderwaardig. In de hoogtijdagen van de Islamitische Staat, rond 2014 en 2015, werden de Jezidi’s door IS aangevallen en op een bepaald moment zelfs bijeengedreven in het Sinjar-gebergte, waar ze lange tijd vastzaten. Veel mannen werden gedood, de vrouwen werden koopwaar.

Levendige handel in Jezidi-meisjes en -vrouwen

Er is een levendige handel ontstaan in Jezidi-meisjes en -vrouwen. IS-terroristen stelden hun koopwaar tentoon op markten, en als dat in het echt niet kon, was en is er altijd nog het dark web, waar vrouwen en meisjes van 4, 5 jaar worden doorverkocht, van de ene man aan de andere en zo door. Denkelijk niet alleen om het huis aan kant te houden.

De Turkse inlichtingendienst kwam via het dark web achter het treurige bestaan van dit meisje, dat al zo lang weg is bij haar ouders dat ze denkelijk niet eens meer weet wie dat zijn. Als ze nog leven – in 2019 nog werd er een massagraf met lichamen van Jezidi’s gevonden in het Sinjar-gebergte. Volgens een rapport uit 2020 van de Verenigde Naties worden 3.000 vrouwen en meisjes vermist.

Veel verstandiger om je druk te maken over hedendaagse slavernij

Wat Jezidi-vrouwen en meisjes al jaren overkomt, is niets anders dan beschamende hedendaagse slavernij. Het is heel goed om je druk te maken over de slavernij van het verleden, maar daar is niets meer aan te doen. Veel beter en verstandiger dus om je druk te maken over hedendaagse slavernij. Want daar is misschien nog wél wat aan te doen.