Hallucinerend effect bij Iris van Herpen en Louis Vuitton

Na New York en Milaan blogt John de Greef nu over de modeweek in Parijs waar de collecties voor winter 2016/17 over de catwalk gaan.

Woensdagochtend was Louis Vuitton de laatste show op het programma in Parijs. Een spannende show vol fragmenten en weerspiegelingen.

‘Holografische’ betovering

De Amerikaanse Vogue-mentrix Anna Wintour kwam kijken voor de andere toeschouwers dinsdagmiddag  toegang kregen tot de Iris van Herpen-presentatie. Onder die anderen waren de meest belangrijke vertegenwoordigers van de internationale pers, zoals Vanessa Friedman, de New York Times-modecriticus. De Nederlandse Iris van Herpen wordt momenteel wereldwijd bijzonder gewaardeerd.

De bezoekers zagen geen catwalkshow, maar een tiental meisjes in intrigerende 3D-jurkjes. Grillig en gracieus en zo inventief gemaakt dat het couture uit zeeschuim of zeepbellen in textiel leken. Ieder jurkje gedragen door een model achter een glaspaneel dat aan de andere zijde een fascinerende ‘holografische’ weergave van het rustig bewegende meisje én de Iris van Herpen-creatie toonde.

De toch al zeer bijzondere ontwerpen intrigeerden optimaal door de betoverende verdubbeling en vertekening die zichtbaar werd door het manshoge glas. Een werkelijk prima presentatie en zoveel beter dan een catwalkshow waarbij de Van Herpen-stukken altijd een beetje te lijden hebben onder het snelle stampen van de modellen. Haar faam zal nog meer groeien. Terecht!

Weerspiegelend en gefragmenteerd

Het schip-achtige gebouw van de Louis Vuitton-fundatie aan de rand van het Bois de Boulogne leek woensdagochtend verdacht veel op een moderne Ark van Noach. De Parijse hemel plensde met kracht neer. En al die dure Louis Vuitton-kleren en -schoenen van de Louis Vuitton-bezoekers gingen onder en verzopen lelijk.

Snel uitgereikte paraplu’s konden niet op tegen de zondvloed. Binnen in de showtent met een in zwart/wit gefragmenteerd patroon op de grond stonden schuine (omvallende?) pilaren van glaspiegeltjes, voor een deel moedwillig gebroken. Een tikje apocalyptische setting, mede door het klamme gevoel aan de natte leden, maar ook vreemd hallucinerend door al die weerspiegelende stukjes.

Nicolas Ghesquière, de creatieve man achter de Louis Vuitton-mode, verhoogde het aangenaam onwerkelijke effect met een collectie die een gedeconstrueerde, maar ook samenhangende indruk maakte. Alsof de schaar in allerlei iconische elementen, ook die van concurrerende modehuizen was gezet.

Sjaals van Hermès, het getailleerde bar-jacket van Dior en allerlei bekende Louis Vuitton-dessins waren eerst verknipt en vervolgens geassembleerd tot een aandachttrekkend en vooral optimistisch nieuw geheel.

Jong, energiek soms opvallend kleurig en ondanks allerlei bekende referenties nieuw. Hallucineren met mode bleek een prima ervaring en een goed besluit van de lange modeweek in Parijs. Nu nog opdrogen.