Dag 3, 4 en 5 van de modeweek in Milaan hielden de optimistische koers voor zomer 2014 goed vast. Het hele arsenaal typisch vrouwelijke elementen, van ruches tot transparantie, van diepe decolletés tot bloemenjurken, passeerde de revue, meestal in een actuele, opgewekte en frisse benadering.
Slechts bij Dolce & Gabbana was veel ouds te zien: antieke tempels, ruïnes en oude munten. Maar ook nieuwe bloesem.
Exclusieve Tod’s-show
Een zorgvuldig geënsceneerde setting en show voor een select gezelschap (veel voorname Vogue– en Harper’s Bazaar-hoofdredacteuren) maakten de presentatie van Tod’s extra prestigieus.
Dat past goed bij het luxe karakter van dit schoenen- en tassenmerk dat al langer elk seizoen enkele kledingstukken uitbracht (ontworpen door Derek Lam), maar nog nooit een heuse modeshow gaf.
Geïnspireerd op het typisch Italiaanse design van architect en vormgever Giò Ponti en de kunst van Lucio Fontana (scherpe sneden in schilderdoek) kwam de nieuwe Tod’s-ontwerpster Alessandra Facchinetti (ex-Gucci en ex-Valentino) tot een tijdloze, chique collectie met uiteraard veel leer.
Leer was versneden tot ruimtelijk geconstrueerde tops met blote rug (erg Fontana) of uitgestanst suède voor een wijde rok of tot geslaagde grafische jassen (erg Ponti).
Ruime overhemdjurken en tunieken waren afwisselend in katoen en leer uitgevoerd. En naast al dat voor een tassen- en schoenlabel logische leer ook nog enkele representatieve double breasted blazerpakken. Een goed debuut.
IJsberg bij Iceberg
Bij Iceberg ook een goed begin voor een nieuw aangetreden ontwerper. Het in 1974 door Jean-Charles de Castelbajac gestarte merk, waar later zeer diverse ontwerpers (onder anderen Marc Jacobs) hebben gewerkt, was vooral bekend van de grappige cartoons op de kleren.
Het ontwerppotlood is nu doorgegeven aan Alexis Martial.
Hij ging er fris tegenaan met een heldere vormgeving, speelse sweat- en T-shirts met leuke afbeeldingen van Fuji- en ijsbergen en schoot hier en daar een beetje door met futuristische space age-effecten door iriserende banden te veel te laten opvallen.
Armani schildert waterlelies
Oudgediende Giorgio Armani (volgend jaar tachtiig) maakte van zijn Emporio-collectie een ode aan waterlelies. Met golvende zijde, veel glans-, weerschijn- en glimeffecten, uiteraard met bloembladdessins en verfijnde ‘bloemblaadjes’ in stof en een uitgebreid palet zachte waterverftinten.
Ook de benen gingen onder subtiel gedessineerde, niet geheel rimpelloze zomerleggings.
Naast sierlijke jasjes, ruime enkelvrije broeken waren er vooral veel lieflijke jurkjes, waarvan er op het eind van de show zo 25 naast elkaar een sfeervolle achtergrond vormden voor modemaestro Armani om zijn publiek gedag te zeggen.
Versace rockt verder
Na meer dan dertig jaar trouw Versace-showbezoek waarvan de laatste tijd meestal frontrow, staakte plots en zonder verklaring de toevoer van uitnodigingen.
Maar dit seizoen mocht ik weer binnen in de ditmaal geheel limegeel-groene zaal, gebouwd in een tuin en over twee reuze oleanders die nu aan weerszijden van de catwalk een betere staanplaats hadden dan ik.
Donatella Versaces modebeeld is nog altijd een en al woest-levendige rock met vrij agressieve motorbikers-elementen, zoals zware kettingen met het huisembleem, de Medusa-kop. Die kop vormde ook het glimmende entree naar de catwalk voor loeistrakke broeken, stampende plateausandalen, tops gemaakt van een paar bandjes, diepe en soms te wijde decolletésen veel zilver en glitter. Daar voegde Donatella ook enkele aangenaam sluike jurken aan toe, wijduitstaande glansrokken, glansjeans en bloemdessins.
De zomerse lime-tint van de zaal kleurde ook enkel ontwerpen. De Versace-fan, inmiddels vooral wonend in opkomende landen vol nieuwe rijken, zal er blij mee zijn, de modefanaat miste meer vooruitgang.
Maar aansluiting bij nieuwe groepen heeft Versace wel met haar permanente blingblingstijl, getuige het keiharde Versace-nummer van Drake op de soundtrack.
Cavalli schittert weer
Evenals Versace is Roberto Cavalli behoorlijk vastgelopen in een al te expressieve, zo niet expliciet harde sekskitten-stijl, die een flink aantal jaar geleden uiterst succesvol was, maar nu door het algemene modebeeld allang is achtergelaten voor meer ingetogen vormen van sensualiteit.
Maar voor zomer 2014 slaagde Cavalli erin om zijn sexy stijl trouw te blijven, maar met zijn bijzonder geraffineerde feestelijke jurkjes, jurken en kaftans toch verrassend zacht over te komen.
Met veel schitterende zilverversiering, doorkijkgaten en transparante stoffen, maar zo perfect soepel gemaakt dat al die geraffineerde feestcreaties helder oogden. Vooral de finale bewees het schitterend: Cavalli kan het (nog)!
Bottega Veneta-couture
Duistere taupe-tinten, blauw en zwart en een kleine portie roestrood voor de zomer. Op twee broekjes met ruime top na, alleen maar flinke jurken. Giga-ruches als het profiel van tractor-banden. Zeer volumineuze, asymmetrische draperie en soms vrij lompe silhouetten.
Afgezien van een enkele overdaad aan grote glitterstenen en een ikat-kleurverloop overheersende soberheid door neutrale uni-kleurige materialen.
Nou, dat klinkt toch als de ingrediënten voor een collectie die je het liefste direct zou willen vergeten. Maar niet als al deze elementen door de handen van Tomas Maier zijn gegaan. Want hij beeldhouwde er een fantastisch eigenzinnige Bottega Veneta-collectie van.
Een collectie van stuk voor stuk couture-creaties, begerenswaardig voor vrouwen die zich durven te onderscheiden door draagbare kunst die jaren veel en met plezier kan worden gedragen.
Jil Sander: sereen en speels
Jil Sander houdt het doorgaans simpel en liefst ook ingetogen. Ook voor zomer 2014, met grote gestileerde jassen in besmettelijke poolijs-in-ondergaande-zon-tinten en representatieve marine-kleurige jasjes boven slanke witte broeken tot boven de enkel.
Maar met veelkleurige ontwerpen in drukke dessins, ontleend aan kunstenaar Boetti, tops en jurkjes geheel overdekt met zwarte of zwart-witte veren en beschaafde maar duidelijke sensualiteit doorbrak Sander op speelse wijze haar serene, soms strenge geometrische stijl.
Opvallend waren haar geraffineerd diepe decolleté’s en extra wijde armsgaten en rokken in ruisende parapluzijde die van achteren extra lengte en volume kregen. Het publiek dankte Jil (met zonnebril) hartelijk voor de krachtige schoonheid van haar werk.
My Way volgens Marni
Een valse én een geschreeuwde My Way begeleidden de Marni-mode. Eentonig, maar toepasselijk, want Marni toonde een opvallend eigenwijs beeld, dat hier en daar wel leunde op de originele oriëntaalse Prada-zomercollectie van vorig jaar.
Met nonchalante kleren die lang en vooral veel te wijd waren uitgevallen en met riemen, brede plooien en riante draperieën naar het lichaam toe waren verwerkt.
Met karrevrachten ruches en vele duizenden bloemen als sierlijke oosterse print of in de vorm van realistische kunstbloempjes, net als bij een bloemencorso, naast elkaar gepropt.
Een zekere mate van voorspelbaarheid domineerde de Dolce & Gabbana-show, vooral voor wie in juni ook hun mannenmode voor zomer 2014 al zag. De invitatie, gehuld in een transparant hoesje, liet het beeld zien van een oude tempel met bloeiende bloesem.
Gravures van die tempel, van andere antieke ruïnes en afbeeldingen van historische munten waren, evenals bij de mannencollectie, verwerkt tot grote geplaatste afbeeldingen of in het geval van de pecunia als noppendessins.
Beslist leuk en aardig, maar als decoratiemethode wel voor de hand liggend nadat al eerder ook Siciliaanse kitsch-, kermis- en religieuze motieven op dezelfde wijze tot versiering hadden geleid. Ook weinig verrassend omdat, afgezien van ditmaal wat extra wijduitlopende mouwen, de vorm van veel Dolce & Gabbana-kleren de laatste seizoenen weinig wisselt.
Zoals de laatste seizoenen steeds het geval was, bleek ook de finale weer een indrukwekkende stoet van sierbadpakken en kanten lingeriejurkjes, dit maal in goud kant.
Gelukkig werd ook flink gevarieerd op bloesem met bloeiende takken als weelderige decoratie of liefelijke 3d textielbloempjes rijkelijk gestrooid over sierlijke jurken, deels in doorkijkstof. Dolce & gabbana blijven leveranciers van weelde.