De kabinetsformatie loopt vertraging op door de politieke spelletjes die Rob Jetten juist níet wilde. Wat gaat er mis? Politiek verslaggever Victor Pak analyseert.
Op mijn verlanglijstje voor Sinterklaas staat één ding vandaag: neem al die Haagse politici mee in de zak naar Spanje. Kinderachtig gedrag vraagt om kinderachtige maatregelen. Zo belachelijk is het vastlopen van de formatie, slechts zes weken na de Tweede Kamerverkiezingen.
De hele campagne moest iedere kiezer horen hoe ernstig de problemen zijn waar Nederland mee kampt. En daar hadden politici gelijk in. Er is woningnood, een vastgelopen asielsysteem en instroom van migranten die amper afneemt, een ernstig verslechterd vestigingsklimaat en de noodzaak om fors te investeren in defensie.
Dit artikel komt uit de nieuwsbrief EW Politiek van Victor Pak: gratis lid worden kan hier
Dat vraagt om daadkrachtig bestuur en in coalitieland Nederland, kan dat niet zonder samenwerking. Het kabinet Schoof bewees dat de afgelopen twee jaar. Zonder stabiliteit in de coalitie raak je stuurloos.
Yesilgöz en Klaver in de loopgraven
Maar ondanks alle grote woorden in campagnetijd, duikt Den Haag de loopgraven in tijdens deze formatie. VVD-leider Dilan Yeşilgöz voorop, rap gevolgd door Jesse Klaver van GroenLinks-PvdA.
De houding van Yeşilgöz blijft verbazen. Ja, tijdens de campagne heeft ze GroenLinks-PvdA uitgesloten, maar zelfs over het formatiestuk van D66 en CDA was ze behoorlijk negatief. Ze wilde aan een heel nieuw verhaal beginnen bij een volgende stap. De ‘We rule this country’-mentaliteit van het CDA is nu overgenomen door de liberalen.
De inhoud biedt nog steeds een uitweg
Voorlopig heeft Yeşilgöz de steun van haar fractie, maar iedereen in Den Haag weet dat de dienstauto en ministerskamer goed in de smaak vallen bij Eelco Heinen, Ruben Brekelmans en Vincent Karremans. De VVD heeft geen Kamerfractie gericht op de oppositie.
GroenLinks-PvdA claimt de macht net zo hard
Ondertussen voert ook Jesse Klaver de druk op. Hij verweet de VVD de ‘arrogantie van de macht’. Maar zelf noemde hij een minderheidskabinet een ‘cruciale fout’. Dat zou een beloning voor de houding van de VVD zijn. Zie daar de eveneens arrogante, linkse claim op de macht.
Kiezers zullen het hoofdschuddend aanzien. Het is niet verwonderlijk dat deze formatie een monsterklus is. De kiezer was bij de stembusgang opnieuw verdeeld, D66 werd met 26 zetels de grootste partij.
Niet eerder telde de grootste partij zo weinig zetels. Maar dat Den Haag, na een behoorlijk inhoudelijke campagne, toch weer verzandt in politieke spelletjes, is een forse teleurstelling. Alsof niemand door heeft dat het politieke speelveld er anders uitziet dan in de jaren negentig.
De inhoud biedt nog steeds een uitweg
Het feit dat zelfs een formatie die allereerst over de inhoud gaat, geen redding bracht, moet Den Haag te denken geven. Het verhaal van D66 en CDA heeft nog altijd de potentie om over de inhoud een compromis te sluiten voor het vormen van een coalitie.
Wanneer andere partijen hun neus daarvoor ophalen, laten zij de kiezer en het land zitten met al die grote uitdagingen, terwijl ze beloofd hadden om die aan te pakken.
Dit artikel komt uit de nieuwsbrief EW Politiek van Victor Pak: gratis lid worden kan hier