Hoe Dilan Yeşilgöz haar eigen neergang wist af te wenden

Beeld: ANP.

Dansend ging ze de verkiezingsnacht in. Dilan Yeşilgöz had een fiasco voor haar partij weten te voorkomen. Ze bevestigde met de uitslag van de Kamerverkiezingen haar leiderschap van de VVD.

Dat leiderschap stond op de tocht sinds de rampzomer die haar overkwam na een rellerige tweet over zanger Douwe Bob. Een actie die haar maanden achtervolgde.

Yeşilgöz moest vanaf 2023 de grote schoenen van Mark Rutte vullen. Dat verging haar aanvankelijk vrij goed. De VVD verloor in 2023 wel tien zetels ten opzichte van de verkiezingen in 2021, maar het werd haar niet al te kwalijk genomen.

Kritiek op Yeşilgöz’ leiderschap

Dit jaar duikelde de partij in de peilingen. In het najaar zelfs tot net boven de tien zetels. Haar leiderschap werd ter discussie gesteld. Vooral anoniem bekritiseerden VVD’ers de leider, van wie sommigen vonden dat ze na de verkiezingen moest aftreden.

Ook Mark Rutte had het aanvankelijk zwaar als partijleider, verdedigden Yeşilgöz’ getrouwen haar. Rutte gaf destijds geen krimp. Net als de intussen van het politieke toneel vertrokken Frans Timmermans heeft Yeşilgöz de gunfactor niet. Gevraagd om hun mening lieten mensen op straat hun afkeer van haar blijken. Er zat niet één positieve reactie tussen.

Yeşilgöz werd na de zomer bedachtzaam en keurig

Zelf bleef Yeşilgöz bijna tot vervelens toe herhalen dat ze niet in een centrum-links kabinet zou stappen, dat de VVD een centrum-rechts kabinet wil.

Het tij keerde na de zomer. Yeşilgöz had haar houding veranderd. Ze trad alleen nog bedachtzaam op, zoals ze altijd had gedaan als minister van Justitie en Veiligheid. Haar tweets waren vooral keurig.

Meer in beeld: de VVD-mannen

Intussen kwamen de mannen van de VVD veelvuldig in beeld. Ministers als Ruben Brekelmans (Defensie), Eelco Heinen (Financiën) en Vincent Karremans (Economische Zaken) en in mindere mate David van Weel (Justitie) speelden hun bijrollen met verve.

De partijleider liet zich goed gaan op de dansvloer

Zo veel mogelijk zetten ze hun werk op de diverse ministeries in de schijnwerper en ze schoven onvermoeibaar aan bij talkshows. Zo brachten ze in beeld dat de VVD een partij is van degelijk personeel.

Dit in tegenstelling tot de PVV van Geert Wilders, die alleen het nieuws haalde met geklungel van haar 36 Kamerleden. Telkens moest hij in debatten tegenspreken dat Marjolein Faber als minister van Asiel en Migratie een prutser was.

Feesten kunnen ze wel bij de VVD

Yeşilgöz knokte zich via de media terug omhoog en bevestigde haar partijleiderschap met als resultaat 23 zetels, zoals het leek op de verkiezingsavond 29 oktober. Het verlies van een zetel werd in een kolkend Hilton-hotel in hartje Den Haag gevierd als een grote overwinning. Laat feesten maar aan VVD’ers over. De door beveiligers geflankeerde partijleider liet zich goed gaan op de dansvloer.

De bevestiging van haar leiderschap werd swingend in beeld gebracht door (sociale) media. Er is maar één leider van de VVD en dat ben ik, was de boodschap van de vreugdedans. Dat de VVD uiteindelijk niet 23, maar 22 zetels heeft veroverd, viel eigenlijk amper nog op.

Kansen grijpt ze met beide handen aan

Dilan Yeşilgöz is een vrouw die kansen pakt in plaats van barrières te zien. Aanvallend, nooit verlegen of bang, gaat ze door het politieke mijnenveld. Na de rampzomer en het mislukte experiment met de PVV staat ze steviger dan ooit in de grote schoenen van Rutte.

De mannen blijven haar voorlopig dienen. Precies zoals in de tijd van haar voorganger vrouwen als Sophie en Caroliene Hermans, Bente Becker en Dilan Yeşilgöz zelf bij Rutte deden.

Is Yeşilgöz echt de nieuwe Rutte?

Of Yeşilgöz zich zal ontpoppen als een slimme onderhandelaar zoals Rutte was, moet nog blijken. Maar veel belangrijker is of ze gaat bijdragen aan het oplossen van de vele urgente problemen in het land. Of dat links- of rechtsom gebeurt, doet er niet toe. Áls het maar gebeurt. De samenleving en het bedrijfsleven snakken ernaar.