Premium Lock Chapeau: zo hoort een minister van Justitie en Veiligheid te praten en te handelen

16 september 2022Leestijd: 4 minuten
Dilan Yesilgöz-Zegerius tijdens 14e HJ Schoo-lezing. Foto: Peter Hilz

In haar HJ Schoo-lezing wijst Dilan Yeşilgöz-Zegerius in duidelijke bewoordingen het beleid van haar voorgangers af. Die namen het niet zo nauw met de vrijheid van meningsuiting, schrijft Afshin Ellian.

Eindelijk heeft een minister van Justitie en Veiligheid een coherent verhaal gehouden over de rechtsstaat en democratie. De veertiende HJ Schoo-lezing van EW was van de hand van VVD-minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz-Zegerius. Ik opende deze tekst met het woordje ‘eindelijk’, omdat de meeste ministers van Justitie geen openbare mening hebben, of verschrikkelijke meningen naar buiten brengen. Oud-minister Piet Hein Donner (CDA) voerde een achterhoedegevecht tegen de vrijheid van meningsuiting, terwijl in Amsterdam op klaarlichte dag Theo van Gogh werd vermoord door een jihadist.

Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap en wetenschappelijk directeur van het Instituut voor Metajuridica aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.

Donner kondigde inperking van de vrijheid van meningsuiting aan

De eerste reactie van Donner na de moord op Van Gogh, was gericht op de islamcritici. Op het CDA-congres van 13 november 2004, ruim een week na de moord op Van Gogh, keurde minister van Justitie Piet Hein Donner ‘het op grove wijze  beledigen van de diepste overtuiging van de mensen’ af. Op luidruchtige wijze veroordeelde Donner in het bijzonder de vermoorde, en niet de moordenaar en zijn gelovige aanhang. Daarna zei Donner te willen kijken naar een actieve toepassing van het delict blasfemie, oftewel smalende godslastering.

In plaats van maatregelen af te kondigen in de strijd tegen het jihadisme, kondigde deze minister van Justitie de inperking aan van de vrijheid van meningsuiting, om islamisten tegemoet te komen. Premier Jan Peter Balkenende (CDA) voegde eraan toe: ‘Laten we ons realiseren dat onze woorden ook wonden kunnen slaan.’ Mohammed Bouyeri bloedde in het geheel niet door de woorden van Ayaan of Theo. Nee, Donner, het was Mohammed die zijn woorden (een brief) met een mes op de borst van Theo prikte. Een verbijsterende episode in de recente geschiedenis van Nederland!

Nooit hebben CDA’ers verantwoordelijkheid genomen

Donners opvolger vond het nodig om een interdepartementale werkgroep voor cartoons op te richten. Was dat om de cartoonisten op tijd te kunnen beveiligen tegen de jihadisten? Natuurlijk niet, ook cartoons lijken immers in die omgekeerde wereld wonden te kunnen veroorzaken. Dus werd cartoonist Gregorius Nekschot gearresteerd. Daarvoor kwamen tien politieagenten in zijn woning.

Terwijl deze ministers van Justitie meer begrip hadden voor de salafistische en jihadistische gevoelens, groeide het jihadisme in Nederland. Zie een paar jaar later de uittocht van Syriëgangers naar de jihadgebieden. Dit christen-democratische beleid werd ook door het op één na het langstzittende Kamerlid Pieter Omtzigt (tot voor kort CDA’er) nog goed bevonden en gesteund. Gelukkig is het delict blasfemie uit het Wetboek van Strafrecht verdwenen. Maar nooit hebben CDA’ers verantwoordelijkheid genomen voor hun rampzalige beleid inzake de politieke islam.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw