Premium Lock Stop de heiligverklaring van Angela Merkel

21 september 2021Leestijd: 4 minuten
Angela Merkel. Foto: AFP.

Duitsland kreeg steeds meer asielzoekers en steeds meer islam, maar stopte met kernenergie. De EU is een transferunie geworden en haar eigen partij is kapot. De politieke erfenis van Angela Merkel is minder mooi dan vaak wordt beweerd, schrijft Roelof Bouwman.

Roelof Bouwman (1965) is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media.

Zondag 26 september worden Bondsdagverkiezingen gehouden en omdat formaties in Duitsland – anders dan bij ons – meestal een kwestie van weken zijn, is het einde van het tijdperk Angela Merkel nu toch echt aanstaande.

In november 2005 werd ze bondskanselier: bijna zestien jaar geleden. Dat is een termijn van jewelste. Langer dan bijvoorbeeld Konrad Adenauer (1949-1963) en bijna net zo lang als Helmut Kohl (1982-1998), de kanselier die ‘Mädchen’ Merkel in 1991 liet debuteren als minister.

Merkel werd ook in Nederland als halve heilige gezien

Onder Duitslanddeskundigen – in Nederland een van oudsher sociaal-democratisch georiënteerd gezelschap – is Merkel altijd veel populairder geweest dan Kohl. De laatste jaren, toen ze op het wereldtoneel gezelschap kreeg van rechtse rouwdouwers als Donald Trump en Boris Johnson, verwierf ze zelfs de status van een halve heilige. Een korte check leert hoe onzinnig dat is.

Beginnen we met de rol die de Bondsrepubliek de afgelopen zestien jaar speelde in de Europese Unie. Het meest beslissende moment was in mei 2020:  toen Merkel samen met de Franse president Emmanuel Macron een corona-hulpfonds van 500 miljard lanceerde, te financieren met door de Europese Commissie te lenen geld.

Merkel, zo werd toen terecht geconcludeerd, was door de pomp voor eurobonds, al mochten die niet zo heten. Het corona-hulpfonds was een cruciale stap naar een transferunie, waarbij (de door Rutte bedongen ‘noodrem’ deed daar niets aan af) geld van hardwerkende, productieve Noord-Europeanen wordt overgemaakt naar weinig werkende en vroeg met pensioen gaande Zuid-Europeanen. Gif voor de Noord-Europese economieën, gif ook voor een op fairness en wederkerigheid gebaseerde Europese samenwerking.

Na ‘Wir schaffen das’ volgde geen succesvolle integratie

Haar meest geciteerde uitspraak deed Merkel in augustus 2015, tijdens het hoogtepunt van de Europese vluchtelingencrisis: ‘Wir schaffen das’. Vijf jaar later, in de zomer van 2020, maakten veel internationale media de balans op en bleek er vooral sprake te zijn geweest van wensdenken.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.
Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw