Nieuwe maatregelen: inconsequent, onlogisch en weinig perspectief

Het kabinet had dinsdagavond 3 november een lastige boodschap te verkopen. Terwijl de besmettingscijfers dalen, gaat het land toch verder op slot om de zorg te ontlasten. Maar naar de logica van de maatregelen is het soms zoeken, schrijft Bram Hahn.

In vergelijking met vorige week noteerde de GGD 11.000 minder positieve gevallen, het percentage tests met een positief resultaat daalde van 18,4 procent naar 16,6 procent en de toestroom in de ziekenhuizen vlakte ook af.

Ruimte voor versoepeling zou je denken. Maar Outbreak Management Team (OMT) en kabinet zijn er niet gerust op. Want de gemiddelden verhullen dat het in een aantal regio’s nog helemaal niet goed gaat: in Zuid-Holland en Twente ligt het percentage positieve tests nog boven de 20 procent en stijgen de besmettingscijfers.

Verschil tussen voorjaar en najaar

Bovendien, zo benadrukte CDA-minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid, voltrekt de tweede golf zich in de ziekenhuizen anders dan de eerste golf. De piek was in het voorjaar kort en hevig, nu is die minder hoog, maar lijkt die veel trager te dalen, doordat de patiënten blijven komen.

Daarvan kun je cynisch zeggen dat het kabinet daar mede debet aan is. De ‘tsunami’ in de ziekenhuizen – ofwel een lang aanhoudende, krachtige golf – reflecteert de trage en gefragmenteerde reactie van het kabinet op de opleving van het virus aan het eind van de zomer. Het reageerde steeds met kleine stapjes en hobbelde zo al gauw weer achter de feiten aan. Sinds 18 augustus kondigde het kabinet al vijf keer nieuwe, strengere maatregelen aan, terwijl het doel en het perspectief steeds verder uit beeld raakten. Was het niet beter geweest om eind augustus meteen duidelijke en forse maatregelen te nemen?