En alweer vertrekt een Kamerlid voortijdig uit het parlement. Arno Rutte (VVD) vindt het werk niet te combineren met zijn gezin.
Hij is niet de eerste en hij zal niet de laatste zijn. Het Kamerlidmaatschap is een eervol ambt, maar ook zwaar. Er komt een berg wetgeving op de volksvertegenwoordigers af en de burger eist ook aandacht op.
En dan is er de eeuwige klacht over te weinig ondersteuning. Een Kamerlid moet het doen met gemiddeld anderhalve medewerker. De te controleren minister heeft er honderden. Vandaar de grote inbreng van lobbyisten.
VVD-coryfee Hans Wiegel zegt altijd dat de ondersteuning vooral niet moet worden vergroot, zoals vaak is bepleit, want dan gaan Kamerleden alleen nog maar meer overbodige regels in het leven roepen. Maar een beter argument tegen de roep om meer ondersteuning is om te kijken naar Brussel.
Ook in Brussel schrijven lobbyisten amendementen
Het Europees Parlement zit zeer ruim in de ondersteuning, maar lobbyisten schrijven er net als in Den Haag geregeld teksten voor amendementen.
Een tamelijk nieuw fenomeen aan het Binnenhof is de realiteit van een coalitie van vier partijen met maar één zetel meerderheid in de Tweede Kamer. Daardoor mogen Kamerleden op vergaderdagen pas weg als de Kamervoorzitter de vergadering heeft gesloten, ook al hebben ze zelf geen inbreng in het debat.
De Kamer wordt een gesloten inrichting genoemd
De reden: de oppositie schroomt niet om de ene na de andere motie van wantrouwen tegen het kabinet in te dienen. Naar het buitenland mag een Kamerlid van een regeringspartij pas als een lid van de oppositie ook afwezig is. De Kamer wordt intussen een gesloten inrichting genoemd. Voorzitter Khadija Arib (PvdA) verwees er voor het zomerreces nog naar.
Arno Rutte woont in Groningen en heeft twee kinderen die hij al jaren doordeweeks amper ziet. Dat wil hij niet langer en dus ging hij op zoek naar een nieuwe functie. Wachten tot het einde van de zittingstermijn en dan rustig op wachtgeld teren, valt immers ook niet goed bij de kiezer, is zijn redenering.
Kamer moet aan reflectie doen
Kamerleden zouden zichzelf wat minder gek moeten laten maken door media en lobbyisten en aan zelfreflectie moeten doen. Zie hoe ze elkaar verdringen voor de microfoon om alweer een debat aan te vragen, terwijl het thema vaak al lang is geagendeerd. En zie de stroom moties. Het ene record na het andere wordt geboekt. Dat kan minder en biedt de kans om eerder naar huis te gaan.