Weet u nog dat bindend referendum dat onlangs in tweede lezing door het parlement zou worden aangenomen? Dat kwam er niet. D66 trok zich terug. Weet u nog dat raadgevend referendum dat wij hebben? Dat gaat verdwijnen.
D66-minister Kajsa Ollongren schaft het binnenkort af, in lijn met het regeerakkoord – ondertekend door D66. Zelfs een referendum óver die afschaffing maakt zij bij voorbaat al onmogelijk.
En dan zijn er nog de gekozen burgemeester, het gekozen staatshoofd, het districtenstelsel… D66 bezit een museumdepot vol kroonjuwelen die nooit zijn verwezenlijkt en die ze nu het liefst bij het grofvuil zou zetten als haar geloofwaardigheid het toeliet.
Inspraakdag voor kinderen, hoe ironisch
Het jongste Tweede Kamerlid, Rens Raemakers (26), presenteerde gisteren het plan om kinderen inspraak te geven in de Tweede Kamer. Eens per jaar zouden 150 kinderen in de Tweede Kamer mogen plaatsnemen voor een vragenuur met het kabinet. Ergens in de portefeuille van Raemakers, tussen kinderopvang, kindregelingen, jeugdzorg en jeugdcriminaliteit, zit blijkbaar ook zoiets verscholen als de ‘kinderdemocratie’.
Het is bitter ironisch en veelzeggend dat D66 alle vormen van inspraak tegenwerkt, behalve voor kinderen: volwassen burgers moeten hun mond houden, maar kinderen, die (met reden) geen stemrecht hebben, moeten nu opeens aan het woord worden gelaten.
Over dat referendum twitterde voorstander en oud-D66-Kamerlid Boris van der Ham terecht: ‘Een democratisch instrument van burgers afschaffen, zonder maar het begin van een visie te hebben op een alternatief, getuigt van een droevig leeg leiderschap.’
Een democratisch instrument van burgers afschaffen, zonder maar het begin van een visie te hebben op een alternatief, getuigt van een droevig leeg leiderschap. https://t.co/58drcFk2Uy
— Boris van der Ham (@Borisham) November 30, 2017
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Kinderraad is goud waard?
Natuurlijk is het voor kinderen een geweldige en leerzame ervaring om de Tweede Kamer te bezoeken en vragen te mogen stellen aan de premier en andere ministers. Maar wat heeft de democratie daaraan?
Kinderen om advies vragen is een nieuwe hype in corporatief en bestuurlijk Nederland. Grote bedrijven, instanties en gemeenten stellen steeds vaker een Kinderraad aan om zich te laten adviseren door minderjarigen. Schattig natuurlijk, dat ze op de kleintjes letten, maar doen we niet al te veel alsof die kinderen iets interessants te melden hebben? Brengen ze echt zo vaak iets te berde wat die braaf luisterende, volwassen bestuurders niet zelf hadden kunnen bedenken?
Het D66-plan is ook nog doorzichtig
Politiek komt het voorstel van Raemakers niet ongelegen. Het is nog maar de vraag hoe het jeugdige parlementje-van-één-dag gaat worden samengesteld, maar veel vuurwerk hoeven de bewindslieden niet te vrezen. Het moet toch raar lopen als zo’n kind de minister eens stevig aan de tand gaat voelen over de open grenzen, over de schuldencrisis in de Eurozone of over het voortwoekerende islamitisch radicalisme in Nederland!
Of heb ik het mis? Zelf zei Raemakers dat kinderen ‘niet politiek correct zijn en misschien de vinger op de zere plek kunnen leggen’. Dat zou interessant zijn! Wie D66 een beetje kent weet inmiddels dat de partij, net als bij het referendum, alleen voor vernieuwing pleit als de verwachte uitkomst haar bevalt.
Dat wil zeggen: als kinderen durven uit te spreken wat hun ouders eigenlijk hadden willen inbrengen, is het vast snel gedaan met hun vragenuurtje.