Elke moord op een vrouw wordt tegenwoordig ‘femicide’ genoemd. Dit wekt de indruk dat de samenleving is doordrongen van vrouwenhaat. Maar deze is doorgaans niet de reden voor de moorden, schrijft Gerry van der List.
In februari dit jaar blikte het AD in een historische rubriek van de krant terug op twee moorden binnen een week in 1977 in Den Haag. Het eerste slachtoffer was een 44-jarige vrouw. Zij werd thuis opgezocht door haar wrokkige ex, kreeg ruzie en werd – voor de ogen van hun twee dochtertjes – met een broodmes doodgestoken.
Een paar dagen later kwam een 21-jarige leerling-verpleegster in Den Haag aan haar eind. Een man schoot haar op klaarlichte dag op straat dood. Toen de moordenaar zichzelf de volgende dag aangaf, bleek hij het slachtoffer niet te kennen. Het motief voor zijn daad was dat hij volgens de betrokken agenten en psychologen ‘gewoon een hekel aan vrouwen’ had en een ziekelijke, niet te onderdrukken drang voelde om ze van het leven te beroven.
De kop boven het artikel in het AD luidde: ‘Haagse moordstatistieken schoten omhoog door femicide’. Hier zien we dat een modieuze term wordt geplakt op historische gebeurtenissen. Een term die tegenwoordig te pas en vooral te onpas wordt gebruikt en eerder verwarrend dan verhelderend werkt.
Femicide is het doden van vrouwen omdat ze vrouw zijn
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?