Het pleidooi van PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt om levenslang gestraften na 25 jaar te toetsen, is politiek kansloos. In Nederland is levenslang ook echt levenslang, en dat moet zo blijven.
Pleidooien om levenslang gestraften tijdens hun detentie perspectief op vrijlating te bieden, zijn politiek kansloos. Een meerderheid in de Tweede Kamer is tegen die versoepeling en er staat ook niets over in het Regeerakkoord.
PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt vindt dat er na 25 jaar detentie een toetsing moet komen. Eerder oordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in een zaak van een Engelse ‘levenslange’ dat er zicht moet zijn op resocialisatie.
Toetsing
In Nederland is levenslang ook echt levenslang. De enige manier om voortijdig vrij te komen, is gratie. De kans daarop is echter gering. Momenteel hebben 34 gedetineerden levenslang.
Staatssecretaris Fred Teeven (VVD) van Veiligheid en Justitie voelt niets voor versoepeling van de straf.
Een actiegroep van onder anderen advocaten en wetenschappers pleit al langer voor een toetsing na 15 jaar. Dat vindt Recourt te snel. Dan zou een levenslang gestrafte eerder vrij kunnen komen dan iemand die de langste tijdelijke straf van 30 jaar uitzit. Die komt pas na twintig jaar in aanmerking voor voorwaardelijke vrijlating.
Het gaat bij levenslang gestraften vooral om lustmoordenaars en mensen die meer moorden hebben gepleegd. Rechters zijn niet lichtvaardig met het opleggen van de zwaarste sanctie. Bovendien wordt de straf door verschillende instanties getoetst.
Ultieme sanctie
Levenslang is de ultieme sanctie voor ernstige levensdelicten. De nabestaanden zijn voor hun leven getekend en de samenleving verdient beveiliging tegen deze categorie onverbeterlijke delinquenten.
De mogelijkheid om een gratieverzoek in te dienen, is voldoende. Dat die verzoeken zelden worden gehonoreerd, is begrijpelijk vanwege de ernst van de feiten. De doodstraf hebben we in Nederland al niet, en dan zouden we straks ook geen levenslang meer hebben.
Levenslang moet gewoon levenslang zijn, tenzij. De rechten van de slachtoffers, hun nabestaanden en de samenleving gaan voor.