De tijd dringt: links én rechts moeten radicale islam aanpakken

24 mei 2013Leestijd: 4 minuten

Nederland wordt geregeerd door twee seculiere partijen. Deze partijen zijn bij uitstek geschikt om de problematiek van de radicale islam in welke vorm dan ook aan te pakken. De tijd van ontkennen, ontkennen, ontkennen is voorbij.

Shariawijken bestaan niet. De islam bestaat niet. Kapmessen en jihadisten in Londen bestaan niet. U, als lezer, bestaat niet. Lodewijk Asscher bestaat wel. Allaho Akbar, weg met alles wat niet bestaat!

Asscher, de minister van Sociale Zaken is ook belast met de integratie van immigranten. Een mooie combinatie: economie, uitkeringen en immigranten.

Hij bezocht naar aanleiding van de berichtgeving in dagblad Trouw over de salafistische enclave in Den Haag, de Schilderswijk.

Intolerantie

Wat heeft het ministeriële bezoek aan de Schilderswijk opgeleverd? Waarom was Asscher daar?

Asscher heeft niet de indruk dat de islamitische sharia-wetgeving heerst in de Haagse Schilderswijk. Maar dat heeft Trouw niet beweerd. In de reportage kwam slechts aan de orde dat de groei van de salafistische islam in de Schilderswijk gepaard gaat met religieuze intolerantie. En deze religieuze intolerantie heeft betrekking op het geloof van de salafisten: het leven met de normen en waarden van de sharia.

Waar salafisten zijn, leeft de sharia en waar de sharia aan aanhang wint, ontstaat intolerantie. Die intolerantie is onverenigbaar met een democratische rechtsorde.

Onkruid

Om de sharia-normen toe te passen, moeten de salafisten verder groeien. En daar zijn ze nu mee bezig. Al enkele jaren zijn ze bezig met propaganda (Tabliqh en Dawa) en rekrutering van moslims voor het salafistische geloof.

Het antwoord van Asscher op deze problematiek: de politie ‘zeer zichtbaar aanwezig in de wijk’. Ja, en toch groeit het salafisme in Nederland al jaren, als onkruid.

Asschers antwoord is de oude reflex op een groeiend probleem: ontkennen, niets aan de hand.

Minister Asscher noemt het gebied (de Sharia-driehoek) ‘een diverse buurt in een moeilijke wijk met veel moslims onder de bewoners’. Het is een harde wijk die overlast en criminaliteit kent, aldus de PvdA-minister. Het leidende principe voor Assher is het integratiebeleid: de individuele vrijheid, onder meer wat betreft godsdienst, moet worden geaccepteerd.

Kwalijk

Deze reactie doet denken aan de jaren tachtig van vorige eeuw: ontkenning, ontkenning, ontkenning. Het beleid van ontkenning is onverstandig en gevaarlijk. Sinds 2004 weten we dat het salafisme in Nederland toeneemt. Desondanks is daarover niet serieus nagedacht. Dat is zeer kwalijk. Hoe nu verder?

Deze welles-nietes-discussie is een vermoeiende, maar langzamerhand ook gevaarlijke aangelegenheid aan het worden.

Asscher nuanceert niets. Hij ontkent alles wat met de islam te maken heeft. Dat is onwenselijk en onverantwoord.

We weten dat uit het salafisme altijd jihadisme zal ontstaan. Een aantal salafisten zal uiteindelijk jihadist worden. En die laatste groep is – ook in de ogen van de PvdA’ers – gevaarlijk.

Beginfase

Nederland wordt geregeerd door twee seculiere partijen. Deze partijen zijn bij uitstek geschikt om de problematiek van de radicale islam in welke vorm dan ook aan te pakken. Wat moeten ze doen? We staan nog aan de beginfase.

De Fransen worstelden ook met dit soort problemen. Het eerste wat ze deden, was een commissie in het leven roepen: de commissie-Stasi. Deze commissie was breed samengesteld. In 2003 riep de Franse president een commissie in het leven om de stand van zaken te onderzoeken in plaatsen waar sprake was van een concentratie van moslims, op basis van de beginselen van de Franse republiek, zoals opgenomen in de Franse Grondwet.

Evolutieleer

Alle stromingen werden in de commissie in gelijke mate vertegenwoordigd: de hervormingsgezinde islamitische theoloog Mohammed Arkoun, de radicale atheïst Régis Debray, vrouwenactivisten, juristen en andere intellectuelen. De commissie verrichtte onderzoek in de wijken, in een aantal sectoren gerelateerd aan gezondheidszorg, en het onderwijs.

De leden van de commissie schrokken hevig van wat ze in verschillende sectoren aantroffen: biologieleraren die niet over de evolutieleer durfden te doceren, verpleegkundigen die door radicale moslims geregeld worden uitgescholden, agenten die doodsbang waren om op te treden tegen radicale religieuze moslims.

Verbod

Ook constateerden ze dat antisemitisme onder moslims zich razendsnel verspreidt. Het rapport van de commissie wordt door de meeste linkse en rechtse politici als een objectieve weergave van de werkelijkheid gezien. Daarom besloot de president van de republiek om alle religieuze en ideologische tekens in openbare scholen te verbieden: keppeltje, kruisje, hoofddoek, Palestijnse sjaal, et cetera.

Ook het Nederlandse kabinet moet een commissie samenstellen die breed en dwars door alle richtingen heen kan worden gedragen: dus geen Job Cohen en geen politiek correcte figuren uit rechtse kringen. Een commissie met gematigde moslims, afvallige moslims, atheïsten, liberalen, sociaal-democraten, christenen en joden, aangevuld met geleerden.

Compleet beeld

Deze commissie moet vragen beantwoorden over de invloed van de radicale religieuze islam in onze steden op het gebied van gezondheidszorg, veiligheid, onderwijs de sociale cohesie. De Grondwet moet een richtsnoer zijn: gelijkheid, vrijheid en rechtsstatelijkheid.

Ook de stem van de aanhangers van Kamerlid Geert Wilders moet in de commissie vertegenwoordigd zijn. Daarna is de beurt aan de politiek en de samenleving om gepaste maatregelen te nemen. De tijd dringt. We worden door gebeurtenissen gedwongen om op incidenten te reageren zonder een compleet beeld te hebben van problemen rond de orthodoxe islam in Nederland.

De PvdA en de VVD moeten daarom een zo breed mogelijke commissie samenstellen om de vraag te beantwoorden inzake de invloed van de radicaal religieuze islam in onze samenleving.

De sociale cohesie is in het geding.