De beste geschiedenis-scriptie over de Republiek der Nederlanden in de periode 1625 – 1688 zal in november de Elsevier/Johan de Witt-scriptieprijs 2015 winnen. Wie zijn de genomineerden?
De vergeten Negenjarige Oorlog, Zelfmoord in de 17e eeuw en de Verering van Michiel de Ruyter. Dat zijn drie onderwerpen van de in totaal vijf geschiedenisscripties die zijn genomineerd voor de Elsevier/Johan de Witt-scriptieprijs.
Uit de acht ingezonden scripties heeft de jury er vijf genomineerd. Vier masterscripties en één bachelorscriptie, betrekking hebbend op de Republiek der Nederlanden in de periode 1625 – 1688.
De uiteindelijke prijswinnaar zal volgende maand (op 28 november a.s.) tijdens een feestelijke bijeenkomst in Utrecht bekend worden gemaakt. De genomineerde scripties zijn afkomstig van geschiedenis-studenten van de Universiteit Utrecht (2x), de Rijksuniversiteit Groningen, de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit van Amsterdam.
De prijs voor de beste masterscriptie bestaat uit een bedrag van 1500 euro, een boekenpakket en een jaarabonnement op het weekblad Elsevier. Een samenvatting van de winnende scriptie wordt gepubliceerd in het weekblad Elsevier en op de websites van Elsevier en van de vereniging Vrienden van De Witt.
De genomineerde scripties
1. De bachelorscriptie van J. Boerma (Rijksuniversiteit Groningen) haalt de herinneringsmomenten naar voren van de Vrede van Rijswijk, die in 1697 een eind maakte aan de zgn. Negenjarige Oorlog. De auteur pleit er voor deze vrede weer deel te laten uitmaken van onze nationale herinneringscultuur.
2. De masterscriptie van N. Linkels (Erasmus Universiteit Rotterdam) heeft als onderwerp de volksopstand in Napels in 1647. Nederlandse en Castilliaanse pamfletten in deze periode over de oorzaak van de opstand zijn met elkaar vergeleken.
3. De masterscriptie van T. van der Kuil (Universiteit Utrecht) beschrijft hoezeer de mate van verering van Michiel de Ruyter in ons land varieert. Op dit moment is er sprake van publieksparticipatie. De auteur bepleit een betere samenwerking tussen historici en niet-historici over de beleving van geschiedenis.
4. De houding van de Gereformeerde Kerk in de 17e eeuw ten aanzien van zelfmoord staat centraal in de masterscriptie van J.S. van der Kooij (Universiteit van Amsterdam). Door de gevolgen van de oorlogvoering op zee werd in de Republiek door theologen meer genuanceerd tegen een absoluut verbod aangekeken. Het gewone kerkvolk werd buiten de discussie gehouden om verwarring te voorkomen.
5. De Amsterdamse rederijkerskamers hadden in de vroege 17e eeuw niet alleen belangstelling voor retoriek, maar ook voor natuurwetenschappelijke onderwerpen als kosmologie. De masterscriptie van D. van Trijp (Universiteit Utrecht) laat zien, dat door het gebruik van de volkstaal en de laagdrempelige toegang tot de rederijkerskamers deze kennis voor een breder deel van de bevolking toegankelijk werd.