Teun Jansen Schoonhoven: sociale bankier en scherp jurist

08 juli 2015Leestijd: 2 minuten
'Nynke Klaassens'

Teun Jansen Schoonhoven – rechtschapen, mild en zeer maatschappelijk betrokken – overleed woensdag 24 juni.

Met zijn grote vermogen om mensen bij elkaar te brengen, stond Teun Jansen Schoonhoven in 1972 aan de wieg van de fusie tussen de Raiffeissen-Bank en de Boerenleenbank tot de Rabobank. ‘Die fusie was zijn levenswerk,’ zegt zijn oudste zoon Machiel (55), zelf bankier bij de NIBC Bank.

Tot 1986 zat Jansen Schoonhoven in de hoofddirectie van de Rabobank. Daarna vertrok hij en werkte tot zijn 70ste als rechter in Utrecht. Jansen Schoonhoven – getrouwd en vader van drie zonen – overleed woensdag 24 juni in zijn woonplaats Almen, bij Zutphen.

Jansen Schoonhoven was de zoon van een dominee en de oudste van vijf kinderen. Hij volgde het gymnasium in Zutphen en studeerde rechten in Leiden. Hij promoveerde, maar voerde zijn doctorstitel nooit: hoger dan een Leidse meester in de rechten bestond in zijn ogen niet.

Duizend fusies

De jurist werd een uitstekende bankier, zegt Ben van Eldik (86), die jaren met hem in de hoofddirectie van de Rabobank zat. ‘Hij was rechtschapen. Mild in zijn benadering van mensen en rechtvaardig in zijn oordeel. Teun had een enorme werkkracht en was door zijn persoonlijkheid geknipt om de fusie te begeleiden.’

Zijn vader werkte zo’n tien jaar aan de afronding, zegt zoon Machiel. ‘Hij moest op lokaal niveau wel duizend fusies regelen en reisde stad en land af. Mijn vader kon heel goed luisteren en daarna pas beslissen. Later stond hij met Huib Muller van De Nederlandsche Bank aan de wieg van het depositogarantiestelsel.’ Dat garandeert tot een bepaald bedrag de tegoeden van rekeninghouders als banken onderuitgaan.

In zijn bankierstijd ging hij zelden voor twee uur naar bed en hij stond dan om zes uur al weer op, zegt zijn vrouw Mia (78). ‘In het weekeinde ontspande hij door naar het hockey van de kinderen te kijken en wedstrijden te fluiten.’

Zijn overstap in 1987 naar de rechtbank was heel bewust: hij wilde meer met het recht bezig zijn, zijn oude liefde. Zijn spe­cialisme werd faillissementsrecht.

Voorzitter

Die overstap tekende zijn maatschappelijke betrokkenheid, zegt broer Jan (81). ‘Hij was geïnteresseerd in zijn medemens en hielp waar hij kon.’ Naast zijn drukke baan zat hij in Hilversum, waar hij tot zijn verhuizing in 1991 naar Almen woonde, in de kerkenraad en het schoolbestuur, en begeleidde hij de fusie van twee ziekenhuizen.

Jansen Schoonhoven hield van gezelligheid: bezoek, etentjes met de kinderen en kleinkinderen, gezamenlijke wintersport. Hij speelde piano en orgel, schaakte goed en las graag over de Tweede Wereldoorlog en de Amerikaanse politiek. Hij was lid van allerlei clubjes: zijn jaarclub uit Leiden, een leesclub, een fietsclub en van diverse sociëteiten. Meestal was hij voorzitter.

In 2012 belandde Jansen Schoonhoven met een dubbele longontsteking en een bloedvergiftiging in het ziekenhuis. Sindsdien nam zijn gezondheid gestaag af.

Elsevier nummer 28, 11 juli 2015