Ruben Brekelmans (VVD) over asiel: ‘Er moet iets stevigs gebeuren’

Ruben Brekelmans (37) is coming man in de VVD. Hij wil deals over asielbeleid met de PVV, zegt hij tegen EW. ‘Het kan nodig zijn met Geert Wilders tot oplossingen te komen. Hierover moet de partij discussiëren.’

VVD-Kamerlid Ruben Brekelmans (37) lag na de val van het kabinet-Rutte IV overhoop met ChristenUnie-collega Don Ceder. Die beweerde dat de VVD het kabinet liet vallen vanwege een klein aantal gezinsherenigers. In gesprek met EW reageert Brekelmans op deze aantijgingen en ontvouwt de VVD-visie op migratie.
Brekelmans: ‘Het VVD-voorstel zou al snel leiden tot minder nareizigers. Een paar duizend minder dan de huidige 10.000 per jaar.

Er was ook een lange­termijneffect. Jaarlijks krijgen nu zo’n 20.000 asielzoekers de status ‘subsidiair beschermde’. Zij mogen gezinsleden laten overkomen. Als wij daaraan voorwaarden stellen, is Nederland voor de helft van de migrantenstroom een minder aantrekkelijke bestemming. Van die helft – enkele tienduizenden – zullen er minder instromen, want zij gaan ergens anders naar toe.’

Ruben Brekelmans: huidig asielbeleid ineffectief, failliet en inhumaan

De ChristenUnie verweet de VVD een gebrek aan moreel kompas. Droeg dat bij aan de val? Het stak de VVD’ers, zegt Brekelmans: ‘Omdat het echt niet waar is. Het huidige asielsysteem is niet alleen ineffectief en failliet, maar ook nog eens inhumaan. Het nodigt mensen uit het risico te nemen in de Middellandse Zee te verdrinken. We hebben geen controle op de aantallen en daardoor liggen de asielzoekers in sporthallen en in het gras. Die hele situatie is onmenselijk.

Vervolgens is de vraag hoe je dit kunt oplossen. Daarover verschillen wij met de ChristenUnie van mening, maar dat is geen morele zaak. Wij willen liever minder asielzoekers fatsoenlijk opvangen dan enorme aantallen hiernaartoe halen, want dan zijn de asielzoekers slechter af en ondervindt iedereen overlast.’

Brekelmans kwam twee jaar geleden als nummer 30 van de VVD in de Tweede Kamer. Hij mocht het woord voeren over buitenlandse zaken en deed dat zo goed dat hij asiel en migratie erbij kreeg. De paradox is dat de politieke overeenstemming over het buitenlands beleid groter is dan ooit, terwijl de polarisatie over asiel en migratie records bereikt.

De VVD’er werkte eerder als programmadirecteur Flexibilisering Asielketen bij Justitie. Na zijn economiestudie was hij consultant. Tijdens een post-­academische studie aan Harvard University schreef hij voor de website van EW. Een van zijn stukken ging over zijn ervaringen met de Democratische campagne in New Hampshire in 2014: ‘Mensen zijn de politiek moe,’ noteerde hij vanuit de Verenigde Staten. Geldt dat nu ook in Nederland? ‘Niet zo erg als in de Verenigde Staten. Maar ook hier zijn de mensen klaar met de politieke spelletjes, minigevechten en goedkope slogans. Ze snakken naar inhoudelijke debatten over bijvoorbeeld de migranteninstroom.’