Deze 15 politici lieten de tranen vloeien

09 juli 2020Leestijd: 4 minuten
Pieter Omtzigt veegt tranen weg tijdens CDA-lijsttrekkersdebat. Foto: screenshot YouTube.

De Telegraaf meldde dat Pieter Omtzigt, kandidaat-lijsttrekker van het CDA, ‘een traan wegveegde’ tijdens het debat met zijn twee tegenstanders Hugo de Jonge en Mona Keijzer. Dat deed Omtzigt afgelopen maandag 6 juli in Utrecht toen presentatrice Lucille Werner wilde weten wat hij er van vond dat hij zijn vrouw en dochters zo weinig ziet. ‘Echt leuk vind ik het niet om vier dagen in de week in Den Haag te zitten. Ik zou ze iets vaker willen zien’, antwoordde de Twent.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Veertien andere politici in tranen:

1. Maarten Schakel. Geen tranen van verdriet, maar tranen van woede sprongen er in de ogen van deze mannenbroeder, toen de ARP-fractie in de formatie van 1973 in meerderheid besloot het kabinet-Den Uyl te gedogen. Dit voorval is beschreven in het meeslepende boek Repeterende breuken van Joop van Rijswijk over die periode.

2. Haya van Someren-Downer. Dit liberale lid van de Eerste Kamer raakte in 1976 in tranen na de verwerping van het abortusvoorstel van de Tweede Kamerleden Hein Roethof (PvdA), Jan Lamberts (PvdA), Aart Geurtsen (VVD) en Els Veder-Smit (VVD). Hoewel zij zelf tot de acht liberale tegenstemmers behoorde die het voorstel de nekslag gaven, bracht de dramatiek van het moment haar van haar stuk. Van Someren-Downer was moeder van een lichamelijk gehandicapte zoon.

3. Irene Vorrink. Toen de Tweede Kamer in 1976 het voorstel van deze PvdA-minister van Volksgezondheid en Milieuhygiëne in het kabinet-Den Uyl om het drinkwater te fluorideren verwierp, verborg zij, zittend achter de regeringstafel, haar natte ogen achter een zonnebril.

4. Hans Wiegel. In een televisiedebat, onder leiding van Jaap van Meekren, met Joop den Uyl (PvdA) en Jan Terlouw (D66) in 1981 kreeg Wiegel (VVD) het verwijt dat de overheid de gezinshulp aan jonge weduwnaars zou beperken. Wiegel, wiens vrouw het jaar daarvoor op jonge leeftijd was overleden, raakte door emoties overmand. Hij werd door Den Uyl getroost.

5. Elco Brinkman. Kort na zijn aantreden als minister van WVC in 1982 leverde de jonge christen-democraat in een vraaggesprek met weekblad Vrij Nederland harde kritiek op de Tweede Kamer. De Kamer riep hem terstond op het matje en waste hem hardhandig de oren. Dat werd de minister even te veel.

6. Jan Pronk. De door de wol geverfde PvdA-minister voor Ontwikkelingssamenwerking raakte in 1992 tijdens een overleg met de Kamer over zijn bezoek aan Somalië zo geëmotioneerd dat de tranen over zijn wangen vloeiden.

7. Elco Brinkman. Op de CDA-partijraad in mei 1992 werd scherpe kritiek geleverd op een uitspraak van het Kamerlid Hans Hillen dat vrouwen bij voorkeur achter het aanrecht horen. De CDA-fractieleider nam afstand van deze opstelling door het gedicht van de feministe Joke Smit voor te lezen. ‘Er is een land waar vrouwen willen wonen…’ Hierbij sprongen de tranen hem in de ogen.

8. Elske ter Veld. Nadat zij in juni 1993 op een persconferentie in Den Haag haar aftreden als PvdA-staatssecretaris van Sociale Zaken had bekendgemaakt, liet zij zich snikkend in de armen van haar partijgenote en vriendin Jeltje van Nieuwenhoven vallen. Ook die hield haar ogen niet droog bij het troosten van Elske.

9. Haya van Someren-Downer. Haar partijgenoot Theo Joekes (VVD) onthulde in 1994 dat zij achter de schermen op zijn schouders uithuilde na een publieke aanval van boer Koekoek op het NSB-verleden van het gezin waaruit zij afkomstig was.

10. Karin Adelmund. In het Kamerdebat over herkeuringen in de WAO (1995) herinnerde SP-Kamerlid Jan Marijnissen PvdA-Kamerlid Karin Adelmund aan haar verleden als vakbondsvrouw, toen ze tegen het WAO-besluit van het vorige kabinet te hoop was gelopen. Hierop raakte Adelmund geëmotioneerd.

11. Hanja Maij-Weggen. Als oud-CDA-minister van Verkeer en Waterstaat toen ze in maart 1999 moest verschijnen voor de enquêtecommissie die de Bijlmerramp onderzocht.

12. Alexander Pechtold. Als minister van Koninkrijksrelaties werd Pechtold (D66) in 2005 tijdens een werkbezoek aan de Antillen en Aruba verrast. Op de kade waar hij de officiële opening van een scheepswerf zou verrichten, bleek als verrassing het zeiljacht Cap de Long te liggen, wat voorheen van Pechtolds vader is geweest. Pechtold moest een traantje wegpinken.

13. Jan Marijnissen. Op 4 maart 2010 kondigde Agnes Kant (SP) aan dat zij per direct haar fractievoorzitterschap neerlegde en de politiek na de Tweede Kamerverkiezingen op 9 juni zal verlaten. Na afloop zei partijvoorzitter Marijnissen aangeslagen en met tranen in zijn ogen tegenover een NOS-verslaggever niet beschikbaar te zijn als fractievoorzitter.

14. Jacqueline Cramer. Na de val van het kabinet-Balkenende IV op 20 februari 2010 vertelde milieuminister Jacqueline Cramer (PvdA) met vochtige ogen tegenover de verzamelde pers dat ze net iedereen op één lijn begon te krijgen voor haar klimaatbeleid.

(Geraadpleegd onder meer Trouw, 4 mei 1998 en Vrij Nederland, 27 februari 2010.)