Kees Ariëns wilde per se in zijn geboorteplaats Dongen wonen en kocht een huis voor het leven.
‘In 1982 nam ik ontslag als tekenaar bij een van de eerste reclamebureaus van Rotterdam. Ik geloofde dat ik het ook zelf kon. Als zzp’er verlies je financiële zekerheden en ik had een jong gezin. Maar de bank stond borg en gaf me de ruimte om iets op te bouwen. Het bleek een goede zet, ik heb nog steeds veel werk.
‘Veel dorpsgenoten weten niet wat ik doe. Als visualiser help ik opdrachtgevers een beeld te vormen van een evenement, een inrichting, verpakking of reclamecampagne. Ik teken hun verbeelding. Ik werk op een Wacom tekentableau van 3.000 euro: een soort grote iPad voor tekenaars.’
Huis voor het leven
‘Mijn vrouw geeft interieur-advies. Ons gezamenlijke inkomen is 3.200 euro netto per maand. Als het nodig is, keren we onszelf iets meer uit. De brutomaandlasten voor de hypotheek op ons herenhuis uit de negentiende eeuw zijn 600 euro. Daar gaat dus nog hypotheekrente-aftrek van af, hoeveel weet ik niet precies.
‘Ik ben geen spaarder: pluk als je kunt oogsten. Ons huis was vrij duur in 1985 en de rente hoog. Maar ik wilde per se in mijn geboorteplaats Dongen wonen en kocht een huis voor het leven. Een bankdirecteur die ik kende, zei dat het haalbaar was.
‘Rond 1997 zette ik een deel van mijn hypotheek om in een beleggingshypotheek. Maar een paar jaar later kelderde het rendement. De extra schuld die dat opleverde, loste ik vorig jaar af.’
Keramische barbecue
‘Advies van mijn vrouw: richt je huis niet in één keer in. Binnen een paar jaar is het interieur uit de mode. Daarom passen we zo nu en dan iets aan. Zes jaar geleden verzilverden we enkele aandelen. We kochten er een designkeuken voor 35.000 euro van. Ik heb verder weinig grote uitgaven. Ik koop hooguit voor 250 euro per maand aan kleding.
‘Ik geniet van mijn tuin, die niet bedoeld is om in te werken, maar om in te zitten. Ik ben een bourgondiër en kook graag voor vrienden. Voor 950 euro kocht ik een Big Green Egg, een keramische barbecue. Je kunt er ook gerechten in roken. Nadat ze het bij mij thuis hadden gezien, kochten mijn vrienden er ook een.’
Elsevier nummer 24, 13 juni 2015