Mag de grootste boer de grootste blijven?

Overgrootvader Wim van Bakel begon in 1956 met 16 hectare grond, 13 melk­koeien, 40 varkens en 200 kippen op de grens van Limburg en Brabant. Bijna 70 jaar later is die boerderij uitgegroeid tot een bedrijf met meer dan 2.200 koeien. Het is het grootste melkveebedrijf van Nederland, waar de gemiddelde boer 120 koeien heeft. Er zijn vijf koeienstallen. Een grote melkcarrousel. Een eigen melkfabriek.

De boerderij van de Van Bakels staat in het dorp Vredepeel op ongeveer 30 kilometer van natuurgebied De Peel. De familie is al generaties lang ambitieus en kijkt over de landsgrenzen. ‘Wij willen een bijdrage leveren aan de oplossing voor de honger in de wereld,’ zegt achterkleindochter Anouk van Bakel (27).

Anouk is één van de acht kleinkinderen van Harry van Bakel, die de boerderij al in 1961 van zijn vader overnam. Van de acht kleinkinderen werken er zes in het familiebedrijf. Hun opa kreeg drie zonen, die ook allemaal op de boerderij werkten.

Zijn vader Wim van Bakel kreeg de grond van Noord-Brabant en Limburg. Na de turfontginning in het gebied besloten beide provincies dat de landbouwgrond tot Limburg zou behoren. Maar Brabanders mochten er boeren. ‘Vandaar dat veel mensen in dit gebied nog een Brabantse tongval heb­ben,’ zegt Anouks zus, Amber van Bakel (25).

De vijf koeienstallen staan op een rij. Elke stal is een nieuwe versie van de vorige. In het midden zijn ze verbonden door koepaden. Daarover lopen de koeien naar de melkmachine die aan de voorkant staat van één van de twee nieuwste stallen. De zogeheten droge koeien – die geen melk geven omdat zij een kalf krijgen – staan in de stallen die wat verder van de melkcarrousel liggen.

De melkgevende koeien zijn in groepen van 250 dieren verdeeld over de drie nieuwere stallen. ‘Er is een medewerker die hier al meer dan 25 jaar werkt en precies weet welke koeien familie van elkaar zijn,’ zegt Amber.

De koeien worden elke dag op vaste tijdstippen gemolken