Op negentienjarige leeftijd debuteerde Monique van de Ven in wat nog altijd de best bezochte Nederlandse film is: Turks Fruit.
Liefst 3.338.800 bezoekers kochten een kaartje voor de bioscoopfilm Turks Fruit van regisseur Paul Verhoeven, die dit jaar op 22 februari in première ging. Maar lang niet allemaal zaten ze die tot het eind uit. Veel oudere kijkers haakten af bij het zien van de voor die tijd expliciete seksscènes, al had scenarioschrijver Gerard Soeteman de meest aanstootgevende fragmenten uit de gelijknamige roman van Jan Wolkers enigszins verhuld.
Voor Monique van de Ven (1952) betekende de rol van Olga in Turks Fruit, naast Rutger Hauer als Eric, haar doorbraak. Van de Ven, geboren in het Noord-Brabantse dorp Zeeland en opgegroeid in Rijswijk, was nog maar een jaar bezig aan de toneelacademie in Maastricht, toen ze werd gecast voor Turks Fruit.
Het zou het begin zijn van een indrukwekkende carrière als actrice, met rollen in speelfilms als Keetje Tippel (1975), Hoge hakken, echte liefde (1981), De aanslag (1986), Iris (1987) en Romeo (1990).
Haar huwelijk met cameraman Jan de Bont zou Van de Ven halverwege de jaren zeventig naar Los Angeles (Verenigde Staten) brengen, waar ze een rol bemachtigde in een aflevering van de populaire tv-serie Starsky & Hutch. Tot een internationale doorbraak zou het niet leiden.
Van de Ven zou veel onderscheidingen krijgen, waaronder tweemaal een Gouden Kalf, de belangrijkste Nederlandse filmprijs. De eerste werd haar toegekend in 1984 voor haar gehele oeuvre. In 1990 kreeg ze de prijs voor haar rol in Romeo.
Eind jaren tachtig, toen haar huwelijk met De Bont na zeventien jaar was gestrand, zou ze terugkeren naar Nederland. Ze trouwde met acteur en scenarist Edwin de Vries, met wie ze twee kinderen kreeg. Hij schreef het scenario voor de zeer goed bekeken tv-serie Dokter Deen (2012) waarin Van de Ven een huisarts op Vlieland speelt.
Van de Ven zou gedurende haar carrière zeer productief blijven: in speelfilms, tv-series en achter de camera. In 2008 zou ze haar debuut maken als regisseur van een grote film, Zomerhitte, naar een roman van de schrijver wiens werk zo bepalend was geweest voor haar carrière: Jan Wolkers.
Maar haar faam blijft toch vooral verbonden met Turks Fruit. Dat zou wel blijken toen het Nederlandse publiek Monique van de Ven en Rutger Hauer in 1999 verkoos tot actrice en acteur van de eeuw en de film tot beste van de eeuw.
Het belang van het eens zo spraakmakende Turks Fruit voor de Nederlandse cinema zou in 2007 nog eens worden onderstreept. In dat jaar kreeg de film een eervolle plaats in de Canon van de Nederlandse film, vooral omdat een aantal beelden uit de film tot de bekendste uit de Nederlandse filmgeschiedenis zijn gaan behoren: Eric en Olga op de fiets slingerend door Amsterdam, Olga op een rode beddensprei onder een spiegel of beiden samen in de stromende regen op de stoep. En iedereen die de film heeft gezien, kan het deuntje van componist Rogier van Otterloo nog meefluiten.
Elsevier nummer 43, 24 oktober 2015