Premium Lock Wat te doen met 9.000 foto’s

21 augustus 2023Leestijd: 4 minuten
Toeristen nemen een selfie in Rome, Italië. Foto: Xinhua/Jin Mamengni

Van één foto in je leven, naar soms tientallen per dag – nogal een omslag, ziet Liesbeth Wytzes. Wat doe je met zoveel afbeeldingen?

In de Victoriaanse tijd hadden mensen de bizarre gewoonte om een overleden familielid, zeker als het een kind was, aan te kleden en te laten fotograferen. Dat leverde nare foto’s op, want ondanks de uitdossing zie je meteen dat er iets niet helemaal in de haak is. Nu waren mensen in die periode behoorlijk bezeten van de dood en gaven daar graag en veel aandacht aan. Dus moesten die foto’s er komen, want dat was toen iets bijzonders. En dat bleef het ook behoorlijk lang.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het was wel een gedoetje om destijds een foto te laten maken. Ook van nog levende personen. Naar de studio of een fotograaf aan huis, en dan moest je eindeloos stilzitten voordat het was gebeurd. En omdat het zoiets bijzonders was, deed iedereen erg zijn best.

Foto’s met een kartelrandje en dun speciaal papier ertussen

Foto’s van mijn grootouders en hun kinderen zien er altijd hetzelfde uit: deftig en stijf, iedereen in de beste kleren, het gezicht strak. Dit was een bijzondere gelegenheid! Door zulke foto’s krijg je een verkeerd idee van die tijd en die mensen, alsof ze allemaal altijd heel ernstig waren en heel deftig.

Op de hoogte blijven van de laatste verhalen, achtergronden en opinies van de redactie van EW? 

Meld u dan nu aan voor onze nieuwsbrieven.

In de loop van de tijd werden foto’s steeds gewoner en fototoestellen steeds kleiner en handzamer. Maar ook in mijn jeugd was het gebruikelijk om een keer naar een fotograaf te gaan voor een portret. Thuis had je stapels fotoalbums, waar je moeder (meestal zij) de foto’s in plakte als ze terugkwamen van het ontwikkelproces. Plaatjes met een kartelrandje en dun speciaal papier ertussen, met de afdruk van een soort spinnenweb erin. Sommige mensen schreven er geinige teksten bij.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw