Muziek die de ziel raakt: de songs van Bruce Springsteen

De recensies waren aan de zuinige kant. Dat is vreemd, want het vorig jaar verschenen Only the Strong Survive is een feestelijk album. Het is het aangenaam klinkende resultaat van een duik in de schatkamers van soullabels als Motown en Stax. De teleurstelling van de popcritici school vermoedelijk in het feit dat de vocalist zich beperkte tot covers, terwijl hij een van de belangrijkste liedjesschrijvers uit de popgeschiedenis mag worden genoemd.

Een monumentaal boek met een behandeling van al zijn songs biedt nu in het Nederlands een overzicht van het vijftigjarige oeuvre van deze Bruce Frederick Joseph Springsteen. Het begon allemaal op 5 januari 1973. Toen verscheen Greetings from Asbury Park, N.J., genoemd naar de plek in New Jersey waar de toen 23-jarige zoon van een fabrieksarbeider al heel wat energieke optredens had verzorgd. De twee eerste nummers tonen zijn ambities en levensdrift. In Blinded by the Light zingt hij, met een woordenrijkdom die aan Bob Dylan doet denken, hoe hij verblind wil worden door het licht. Zijn moeder hield hem altijd voor dat hij niet in de ogen van de zon moest kijken: ‘But mama, that’s where the fun is.’ En daarna volgt Growin’ Up, over jeugdig verzet tegen het gezag: ‘Als zij zeiden “Ga zitten”, stond ik op.’

Springsteen had een haat-liefdeverhouding met zijn vader