Maandag is de oud-premier van Italië Giulio Andreotti overleden. De zowel verguisde als geliefde christendemocraat overleed in zijn huis in Rome en is 94 jaar geworden.
Dat melden Italiaanse media maandag. Andreotti maakte deel uit van tientallen regeringen en is zeven keer premier van Italië geweest. Ondanks zijn lange loopbaan in dienst van de Italiaanse staat zal Andreotti geen staatsbegrafenis krijgen. Ook zal er geen gelegenheid zijn voor Italianen om afscheid van hem te nemen. Andreotti wordt in privé-kring begraven.
Loopbaan
In 1945 begon Andreotti zijn politieke loopbaan als lid van de Democrazia Christiana (CD). Een lange politieke loopbaan volgde.
In februari 1972 werd hij voor het eerst premier van het land, maar hij is ook acht keer minister van Defensie geweest, vijf keer van Buitenlandse Zaken, twee keer van Financiën en twee keer van Begroting.
Op 24 april 1992 eindigde zijn laatste ambtstermijn. Hij werd nog benoemd tot senator voor het leven. In die functie bleef hij tot aan zijn dood veel macht uitoefenen. Andreotti wordt in Italië beschouwd als een van de machtigste mannen uit de geschiedenis.
Maffia
Andreotti is een aantal keer flink in opspraak geweest, onder meer vanwege zijn banden met de maffia. In 2002 kreeg hij zelfs 24 jaar celstraf voor de moord op een journalist in 1979, maar bij het hoger beroep werd hij vrijgesproken.
De vermoorde journalist zou van plan zijn een boek te publiceren waarin schuld aan de dood van de door de Rode Brigade vermoorde Aldo Moro in de schoenen van Andreotti wordt geschoven. De rol van Andreotti, premier toen Moro stierf, is nooit bewezen. Wel is bekend dat hij tot aan het laatste moment weigerde om met de gijzelnemers te onderhandelen.
Zijn banden met de maffia werden wel bevestigd, maar omdat de zaak was verjaard, werd hij in hoger beroep niet veroordeeld.
Feestdag
Door veel linkse Italianen wordt Andreotti beschouwd als het symbool van het kwaad. Een van zijn bijnamen was ‘Beëlzebub’ en ‘Zwarte Paus’.
Op Twitter is door tegenstanders verheugd gereageerd op de dood van de oud-staatsman. Enkelen roepen op tot een nationale feestdag. Er is echter ook veel respect voor de man die de na-oorlogse Italiaanse politiek domineerde.