Wat klopt er van de provocatie van Benjamin Netanyahu, die suggereerde dat de grootmoefti van Jeruzalem Hitler aanspoorde tot de Holocaust? Vaststaat dat in 1945 niet alleen het naziregime, maar ook het islamofascisme had kunnen eindigen.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu wist de westerse wereld te provoceren. Hij legde zijn vinger op een taboe.
De formele lezing over de genocide en nazi-Duitsland spreekt niet echt over de positie van de Arabische, dan wel islamitische volkeren in en buiten het Midden-Oosten. Maar Netanyahu heeft zich ernstig vergist: provoceren en de Holocaust, dat gaat niet samen.
Onjuist
De premier van Israël nam Haji Amin al-Husseini (1897-1974), de grootmoefti van Jeruzalem, als scharnier voor zijn provocatie. Haji Amin al-Husseini had in 1941 een ontmoeting met Adolf Hitler.
Daarover zei Nentanyahu: ‘He flew to Berlin. Hitler didn’t want to exterminate the Jews at the time, he wanted to expel the Jews. And Haj Amin al-Husseini went to Hitler and said: “If you expel them, they’ll all come here.” “So what should I do with them?” he [Hitler] asked. He [Husseini] said: “Burn them.”‘
Dit is evident een onjuiste weergave van de beslissing over de industriële uitroeiing van de Joden. Later voegde Netanyahu eraan toe dat Al-Husseini de nazi’s aanmoedigde om de Joden te vernietigen. Dit is helemaal waar.
Vergeten
De nazi’s hadden deze aanmoediging niet nodig. Toch rijst hier de vraag – en dat was de bedoeling van Netanyahu – hoe de relatie was tussen het nationaal-socialisme en het Midden-Oosten.
Na de Tweede Wereldoorlog wilden de Geallieerden de Arabische en islamitische samenwerking met het nationaal-socialisme vergeten.
Waarom? Het antwoord is in tal van serieuze boeken te vinden. De westerse koloniale machten wilden de schijn vermijden dat zij onvoorwaardelijk staan achter de Joden en vooral de Joodse staat – toen net opgericht. Dat was niet goed voor de business. Het geval Haji Amin al-Husseini is daarvan een sprekend voorbeeld.
Propaganda
Het gedetailleerde onderzoek van de Amerikaanse hoogleraar Jeffrey Herf onthult de totstandkoming en het mechanisme van de samenwerking tussen het nationaal-socialisme en enkele Arabische leiders.
Voor het schrijven van het boek Nazi Propaganda for the Arab World (Yale University Press) bestudeerde Herf Duitse, Amerikaanse, Britse en Midden-Oosterse archieven.
Rassenleer
Eerst moesten in Berlijn wijzigingen worden aangebracht in de rassenleer. Daarvoor gebruikten ze, met Hitlers goedkeuring, een nieuwe uitdrukking: de nationaal-socialistische strijd is slechts gericht tegen de Joden en niet tegen niet-Joodse semieten.
Er werd besloten om in de propaganda voor de Arabische wereld in plaats van antisemiet ‘anti-Jood’ te gebruiken, en in plaats van antisemitisme ‘anti-Judaïsme’.
Ook mochten Ariërs volgens de huwelijkswetgeving wel met niet-Joodse Arabieren en moslims trouwen, al achtten ze dat wegens de zuiverheid der rassen niet aanbevelenswaardig.
Eichmann
Er was ook een Transferakkoord dat de Joden toestond om naar Palestina te gaan. Er gingen ook Duitse Joden naar Britse mandaatgebieden: 3.700 in 1937, 4.800 in 1938, 8.500 in 1939 en 900 in 1940.
Al-Husseini vroeg Hitler uitdrukkelijk om dit project te stoppen, omdat de creatie van een Israëlische staat niet in het belang van Duitsland zou zijn. Dat is gebeurd, en hij sprak er in Jeruzalem over met Adolf Eichmann.
Coup
Intussen vluchtte Al-Husseini van Palestina (Brits mandaatgebied) naar Irak. In Irak nam hij in 1941 deel aan een pro-nazi-staatsgreep. Toen in mei 1941 de Britse troepen Bagdad veroverden, vluchtten de coupplegers naar Iran, Turkije, en uiteindelijk Italië.
In besluit nummer 30 van 23 mei 1941 verordonneert Hitler dat de Arabische bevrijdingsbeweging in het Midden-Oosten een natuurlijke bondgenoot is in de strijd tegen Engeland. Er werden twee Arabische radiozenders opgericht.
In Berlijn ontmoette de grootmoefti Hitler en de top van de SS. De propaganda en de organisatie waren erop gericht het nationaal-socialisme te verbinden met het islamisme en het Arabische nationalisme.
Ideologische verbinding
Centraal stond de vijand: de Joden in het Westen en in het Oosten. Alle kennis van de Koran en van islamitische verhalen werden aangewend om de ideologische verbinding te legitimeren. Hieronder een voorbeeld van de toespraak van Al-Husseini, die vanuit Berlijn werd uitgezonden:
‘The Glorious victory secured but he Axis troops in North Africa, has encouraged the Arabs and whole East, and filled their hearts with admiration for Marshall Rommel’s genius, and the bravery of the Axis soldiers.
‘This is because the Arabs believe that the Axis powers are fighting against the common enemy namely the British and the Jews, and in order to remove the danger of communism spreading, following the aggression on Iran.’
Balkan
Al-Husseini was behulpzaam bij de vorming van de Waffen SS-divisie op de Balkan, bestaande uit moslims. Hij had nauwe banden met Heinrich Himmler.
Hitler noemde deze SS-divisie Handschar. Himmler schreef ze op 11 januari 1944: ‘Today, we Germans and you in this division, you Muslims, share the feeling of thankfulness tot destiny that almighty God – you say Allah, it is of course the same thing – sent the Führer to the tortured and suffering people of Europe. (…) The (the Jews) are also your enemies for the Jew has always been your enemy.’
Oorlogsmisdrijven
Uit de documenten blijkt dat Al-Husseini en de SS overeenstemming hadden bereikt over de ideologische educatie van deze divisie: een synthese van het nationaal-socialisme en de islam. Deze Bosnische SS-divisie pleegde ernstige oorlogsmisdrijven op de Balkan.
Aan het einde van de oorlog vluchtte Al-Husseini naar Zwitserland en werd later uitgeleverd aan Frankrijk. Hij had, net als tal van anderen, door het Neurenberg Tribunaal moeten worden vervolgd.
Genocide
Maar al op 23 juni 1945 kwam het Amerikaanse Office of Strategic Services tot de conclusie dat de berechting van deze moslims tot meer vijandigheid jegens het Westen zou leiden in het Midden-Oosten. Dus werden ze niet berecht.
Nazi-Duitsland pleegde genocide, daarbij geholpen door grootmoefti Al-Husseini en andere moslims. In 1945 had het islamofascisme in Neurenberg kunnen worden ontmanteld.