Er komt voorlopig geen nieuwe militaire interventie in Libië. De internationale gemeenschap blijft aansturen op een ‘politieke oplossing’ en Italië wil daarbij een leidende rol in gaan nemen.
Deze conclusie kan worden getrokken na een spoedzitting in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in New York.
Egypte
Egypte leek eerder op ramkoers te zijn en pleitte tot woensdag voor een militaire operatie in het buurland dat wordt geplaagd door geweld van jihadistische en islamistische groeperingen.
Egypte voerde zelf al enkele luchtaanvallen uit op Libische groeperingen die zich loyaal aan de terroristische organisatie Islamitische Staat (IS) hebben verklaard. Ook zou het Egyptische leger een grondoperatie hebben uitgevoerd waarbij 55 jihadisten zouden zijn opgepakt.
Wapenembargo
Maar bij de VN-vergadering in New York liet Egypte de eerdere oproep tot een militaire interventie vallen. Het land slaagde er niet in om hier, behalve Libië, medestanders te kunnen vinden.
Wel dringt Egypte aan op het opheffen van het wapenembargo dat nu nog van kracht is voor Libië. Ook daar voelen de andere landen weinig voor. Ze zijn bang dat de geleverde wapens juist in handen zullen vallen van de islamistische groeperingen. Vanwege het ontbreken van een centraal gezag kan dit moeilijk worden gecontroleerd. Egypte en Libië stelden daarop voor een zeeblokkade in te stellen om illegale wapenleveranties tegen te kunnen houden.
Dialoog
Maar hoe kan het land, dat wordt geteisterd door tribaal geweld, dan wel worden geholpen? ‘De enige oplossing is een politieke,’ zegt de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Paolo Gentiloni.
De Italiaan wil dat de huidige VN-missie in Libië (UNSMIL) het juiste mandaat krijgt om een ‘politieke dialoog op gang te brengen, stabiliteit te creëren en om uiteindelijk tot een regering van nationale eenheid te komen’.
Die oproep is niet nieuw. Na de val van Muammar Khaddafi in 2011 is ook geprobeerd om een democratisch proces op gang te krijgen in het Noord-Afrikaanse land. Maar dat proces is volkomen mislukt: de gekozen regering is verdreven naar het oosten van het land, terwijl de hoofdstad Tripoli is ingenomen door de ‘regering’ van de Moslimbroederschap. Beide partijen zijn niet in staat om het land te besturen.
Anarchie
Volgens Elsevier-correspondent Gerbert van der Aa werkt de elektriciteit in grote delen van het land maar een paar uur per dag. Internet en mobiele telefonie kampen voortdurend met storingen en salarissen van ambtenaren zijn al maanden niet betaald.
In Tripoli. Geen elektriciteit, slechte telefoonlijn en bijna alle accu's leeg. Hopelijk werkt morgen alles weer. Welterusten
— Gerbert van der Aa (@gvdaa) February 18, 2015
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De vitale olieindustrie is door het wanbestuur volledig ingestort. Verspreid door het land zijn honderden verschillende milities die allemaal hun eigen territorium controleren.
Goede bedoelingen
En toch denken de Italianen, die als handelspartner en voormalig kolonisator nog altijd een bijzondere relatie met Libië hebben, er met een ‘politieke dialoog’ uit te kunnen komen. Maar de vele groeperingen lijken geen oren te hebben naar een dialoog. Vanwege het opgelaaide geweld moest ook Italië vorige week, ondanks alle goede bedoelingen, het personeel van de ambassade in Tripoli terug naar huis halen.