Silvio Berlusconi (1936-2023): een charmeur met streken

Het moest zijn laatste grote triomftocht worden. In het voorjaar van 2018 waagde meervoudig oud-premier Silvio Berlusconi, die op maandag 12 juni overleed, zich opnieuw in de politieke arena. De onverwoestbare veteraan had prostaatkanker overwonnen en een nieuwe hartklep gekregen en was vastbesloten om opnieuw Italië te leiden.

Oud? Geen sprake van. Zijn hoofd en geest waren nog topfit, verklaarde hij opgewekt. ‘Ik voel me veertig, en gedraag me als een veertigjarige.’

Vóór alles wilde hij rehabilitatie. Eerherstel voor al het leed dat hem was aangedaan: de hoon over zijn seksschandalen, zijn nederlaag toen hij in 2011 onder zware Brusselse druk moest opstappen, en ten slotte die oneerlijke veroordeling in 2013 wegens belastingfraude met zijn bedrijf Mediaset, waardoor hij niet mocht meedoen met de verkiezingen en geen premier werd.

In de peilingen deed zijn partij Forza Italia het uitstekend. En Berlusconi ging ervan uit dat hij de Italianen opnieuw naar zijn hand kon zetten. ‘In mijn leven heb ik altijd mijn doelen bereikt, ook als velen die niet als realistisch beschouwden en de spot met me dreven. Als je in iets gelooft en hard werkt, win je,’ is zijn motto op zijn Facebook-pagina.

Berlusconi had geschat vermogen van 6,7 miljard euro

En Berlusconi hield van winnen. Als telg uit een middenklassegezin – zijn vader was bankdirecteur, zijn moeder huisvrouw – slaagde hij erin om zich op te werken tot de machtigste leider van Italië en tot een van de rijkste mensen ter wereld.

Met drie ambtstermijnen werd hij de langstzittende minister-president van Italië. Tijdens zijn hoogtijdagen (2001-2011) wist hij – op twee jaar na – onafgebroken aan de macht te blijven. Daarnaast was hij een uiterst bedreven zakenman, met een geschat vermogen van 6,7 miljard euro.

Na zijn rechtenstudie verdiende hij eind jaren zestig zijn eerste fortuin met de bouw van grote moderne woonwijken net buiten Milaan. In de jaren tachtig kocht hij de ene na de andere zender op en introduceerde hij de commerciële televisie, met veel soaps en shows met halfnaakte vrouwen.

Dankzij zijn uitstekende contacten met de socialistische leider Bettino Craxi kon hij op nationale schaal gaan uitzenden.

Toen Berlusconi in 1993 de politiek inging, was hij voor velen al een bekend gezicht, niet alleen in Italië maar ook in Nederland. Hij was de politieke nieuwkomer, de rijke mediamagnaat die de Italianen shows en soaps had gegeven, de baas van het onoverwinnelijke AC Milan, dat Nederlandse toptalenten als Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard binnenhaalde.