Hoe EU zich wil verzekeren van grondstoffen

Ze zijn onmisbaar voor batterijen in elektrische auto’s en smartphones, voor zonnepanelen en windturbines, voor ledlampen en pacemakers. Kritieke grondstoffen zijn sleutelcomponenten van veel technologieën en spelen een cruciale rol in de groene transitie van de Europese Unie. Maar de EU maakt zich grote zorgen over de beschikbaarheid van deze mineralen en metalen – daarom moet de aanvoer van deze zogenaamde kritieke grondstoffen worden verbeterd en verzekerd.

De op 16 maart gepresenteerde Critical Raw Materials Act moet die aanvoer faciliteren. Een nieuwe grondstoffenpolitiek moet Europa deels zelfvoorzienend maken als het gaat om mijnbouw en de recycling en verwerking van kritieke grondstoffen die nodig zijn voor de energietransitie. De EU is nu vooral afhankelijk van China, dat een quasimonopolie heeft op veel kritieke grondstoffen. Zo importeert de EU momenteel 93 procent van haar magnesium en 86 procent van haar zeldzame aardmetalen uit China.

Met het wetsvoorstel wil de Commissie die afhankelijkheid verminderen, onder meer door deals te sluiten met andere landen, door groter hergebruik van kritieke grondstoffen en vooral door zelf weer kritieke grondstoffen te gaan delven. Tien procent moet in 2030 in de EU worden gewonnen, 15 procent moet afkomstig zijn uit recycling en minstens 40 procent moet in de EU worden verfijnd. Een ambitieus programma, in de wetenschap dat nu exact nul procent lithium wordt gerecycled.

Ook mag de EU in 2030 voor niet meer dan 70 procent afhankelijk zijn van één enkel derde land voor de invoer van strategische grondstoffen. Leveringstekorten uit China leidden in 2021 al tot verstoringen in de Europese industrie toen China de productie verminderde van magnesium, essentieel voor de aluminium­industrie.