Correspondent Gerbert van der Aa ging de grens tussen Mauritanië en Senegal over, waar oplichters schijnbaar vrij spel hebben.
‘Geef mij je paspoort!’ roept een haveloos geklede tiener met rasta-haar. Bij de poort die toegang geeft tot het douane-terrein van Rosso, een stadje op de grens tussen Mauritanië en Senegal in het westen van Afrika, is onduidelijk wie hier precies de baas is. Een soldaat in uniform zegt dat ik me helemaal geen zorgen hoef te maken, de jongen met rastahaar is volgens hem echt te vertrouwen. ‘Als je hem je paspoort geeft, komt alles goed.’
De belangrijke grensovergang bij Rosso, een verder wat stoffig stadje aan de rivier de Sénégal, is een van de beruchtste van Afrika. Sociale media staan vol verhalen van afgeperste en geïntimideerde toeristen. Nadat ze op verzoek hun paspoort hadden ingeleverd, moesten ze veel geld betalen om hun document terug te krijgen. Ook Afrikanen zelf spreken met ontzetting over allerlei niet-bestaande belastingen die er worden geïnd en allerlei boetes die de lokale maffia probeert op te leggen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De grensovergang bij Rosso is een geval apart
Gerbert van der Aa schreef eerder over Mauritanië: Mannen en vrouwen gelijkwaardig in streng islamitisch land‘Ik was zo dom om mijn paspoort af te geven aan een grote kerel in burgerkleding,’ vertelt een Nederlander die een tijd geleden in Rosso de grens overstak. ‘Hij nam me mee naar een klein donker kantoortje en zei vervolgens dat hij geld wilde zien. Het was heel intimiderend. Ik weet niet eens meer hoeveel ik precies heb betaald. Misschien wel 100 euro.’
De grensovergang bij Rosso is inderdaad een geval apart, weet ik uit ervaring. De afgelopen jaren heb ik bijna heel Afrika doorkruist. In tegenstelling tot het beeld dat in het Westen over Afrika bestaat, zijn de meeste douaniers heel correct. Afpersingspraktijken als in Rosso, kom ik zelden tegen.
‘En het ergste is dat er niets verandert,’ zegt een Senegalese zakenman, die hoofdschuddend naast zijn auto staat. ‘Allerlei hoge functionarissen, aan beide kanten van de grens, zijn al jaren op de hoogte van wat hier gebeurt. Maar niemand grijpt in.’