Absurde belastingzaken – Ontslagvergoeding is nadelig

27 september 2018Leestijd: 2 minuten
Ontslagen werknemer. Foto: HH

Een man is aanvankelijk wel blij met de wettelijke ontslagvergoeding die zijn ex-werkgever hem moet betalen. Deze ‘transitievergoeding’ kost hem uiteindelijk echter meer geld dan hij hiervan netto overhoudt.

Meld u hier gratis aan voor de Elsevier Weekblad Belasting Update, de wekelijkse nieuwsbrief met het laatste fiscale nieuws, analyses, achtergronden en commentaren. Elke vrijdag in uw postvak.

Iemand die minimaal twee jaar in dienst was moet tegenwoordig bij zijn ontslag een zogenoemde transitievergoeding meekrijgen. Hij kan deze vergoeding bijvoorbeeld gebruiken voor bijscholing.

De hoogte van de vergoeding is afhankelijk van het maandsalaris en het aantal dienstjaren, maar is wel gemaximeerd.

Voorschot toeslagen grotendeels teruggevorderd

Er verdwijnt eerst al een deel van de transitievergoeding naar de Belastingdienst omdat zijn voorlopige teruggaaf inkomstenbelasting wordt herzien. Daarna komt de man er achter dat de ontslagvergoeding ook ingrijpende gevolgen heeft voor zijn recht op zorg- en huurtoeslag. Het ontvangen bedrag verhoogt namelijk zijn toetsingsinkomen voor de toeslagen.

De dienst Toeslagen verlaagt zijn zorgtoeslag van 998 euro naar 650 euro. En hij moet de als voorschot uitbetaalde huurtoeslag van 3.605 euro helemaal terugbetalen.

Is de ontslagvergoeding een vorm van ‘bijzonder inkomen’?

Het door de inspecteur en Toeslagen teruggevorderde bedrag is bijna 700 euro hoger dan het netto bedrag van de ontslagvergoeding. De man vraagt de dienst Toeslagen om de transitievergoeding als een nabetaling van inkomsten aan te merken. Een nabetaling van inkomsten kan buiten beschouwing blijven bij het vaststellen van het toetsingsinkomen omdat dit bedrag betrekking heeft op eerdere jaren.

De dienst Toeslagen telt de ontslagvergoeding echter gewoon mee, en de man tekent beroep aan tegen deze beslissing.

Rechtbank Overijssel kan echter niets voor hem doen. Een ontslagvergoeding moet worden toegerekend aan het jaar van ontslag, de transitievergoeding is dus terecht meegeteld. De letterlijke wettekst biedt ook geen enkele ruimte om de man tegemoet te komen.

Het is allemaal nogal zuur. De man krijgt een transitievergoeding om hem te helpen bij de overgang naar een andere baan, maar alleen de fiscus profiteert hiervan. Alleen een wetswijziging kan deze onrechtvaardigheid wegnemen, maar die is blijkbaar nog ver weg.