Absurde belastingzaken – Sterven is te duur

26 april 2018Leestijd: 3 minuten
'Thierry Tronnel/Corbis/HH'

De kosten van een begrafenis zijn al hoog genoeg, en dan komt de gemeente ook nog eens haar hand ophouden. Sommige gemeenten vragen veel meer voor dezelfde ‘begraafproducten’, het is voor nabestaanden meestal volkomen onduidelijk waar die extra kosten vandaan komen.

Meld u hier gratis aan voor de Elsevier Weekblad Belasting Update, de wekelijkse nieuwsbrief met het laatste fiscale nieuws, analyses, achtergronden en commentaren. Elke vrijdag in uw postvak.

Een vrouw laat het er niet bij zitten en wil weten waarom een ‘huurgraf’ in de gemeente Dantumadiel duizenden euro’s moet kosten.

Ze vraagt een financiële onderbouwing van de kosten, om te zien of de gemeente niet flink verdient aan de opgelegde aanslagen Begraafrechten.

Dantumadiel stuurt onder meer een korte begroting op, waaruit zou moeten blijken dat de opbrengsten niet hoger zijn dan de kosten. Het bezwaar van de vrouw wordt afgewezen.

Gemeente weigert terecht een goede toelichting te geven

De vrouw heeft grote twijfels bij de genoemde kosten, en de verdeling van deze kosten. Ze kaart de aanslagen Begraafrechten aan bij Rechtbank Noord-Nederland. Volgens de vrouw geeft de opgestuurde begroting geen enkele duidelijkheid over de kosten-baten verhouding.

Heeft u uw nalatenschap goed geregeld? Tijdens ‘Erven & Schenken in één dag’ op 11 juni 2018 brengen wij u volledig op de hoogte.

Dantumadiel vindt dat de opgestuurde cijfers voldoende inzicht geven. Alle beschikbare gegevens zijn opgestuurd, en de gemeente heeft geen andere onderbouwing van de geschatte kosten en opbrengsten.

Rechtbank Noord-Nederland erkent dat een gemeente haar begroting niet tot in detail hoeft toe te lichten. De gemeente hoeft ook geen gegevens te verstrekken die zij zelf niet heeft, en heeft dus voldoende inzicht gegeven in de begroting.

Aanslagen toch vernietigd

Dat de begroting op zich voldoet, betekent echter nog niet dat de aanslagen Begraafrechten in stand kunnen blijven.

In de begroting is meer dan 173.000 euro opgenomen voor “vaste kosten bedrijfsvoering”. De vrouw gelooft niet dat dit hele bedrag wordt uitgegeven voor de (zes) begraafplaatsen van de gemeente.

Dantumadiel kan niet aannemelijk maken dat de exploitatie van de begraafplaatsen daadwerkelijk 173.000 euro kost. Er worden geen externe mensen ingehuurd, alle werkzaamheden worden verricht door gemeentepersoneel. De gemeente houdt niet bij hoeveel tijd deze werknemers aan de begraafplaatsen besteden, en welke werkzaamheden zij precies verrichten.

Ook andere vragen van de vrouw blijven grotendeels onbeantwoord, de (wettelijk verplichte) schatting van de kosten en opbrengsten lijkt in de praktijk vooral ‘nattevingerwerk’.

De Rechtbank vernietigt de aanslagen, en verklaart uiteindelijk zelfs de hele verordening voor de heffing van Begraafrechten onverbindend.

Vreemde aanslagen begraafrechten

De vrouw krijgt twee aanslagen Begraafrechten die bijna identiek zijn, en ook dezelfde dagtekening hebben. Het blijft onduidelijk waarom er twee aanslagen zijn opgelegd. Uit de procedure blijkt bijvoorbeeld niet of er sprake is van een fout.

In de eerste aanslag staat ook de curieuze post “begraven persoon > 1 jaar ma t/m vrij in graf of aanw. kelder”. Betekent dit dat de overledene in het weekend ‘gratis’ ligt, of juist dat hij doordeweeks ergens anders ligt?