Pompeo: Trump kiest voor havik als buitenlandminister

13 maart 2018Leestijd: 3 minuten
Mike Pompeo - Foto: AFP

Na het min of meer verwachte ontslag van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson schuift Donald Trump een ideologische vriend naar voren – CIA-directeur Mike Pompeo.

Het afgelopen jaar was Pompeo (54) vrijwel elke dag een van de eersten die president Trump te spreken kreeg. Als directeur van inlichtingendienst CIA heeft hij de taak de daily brief over te brengen, een dagelijks rapport vol vertrouwelijke informatie over lopende missies en bedreigingen. De president stelt vragen over van alles – van hoe het Congres eigenlijk werkt tot hoe nationale veiligheidskwesties kunnen worden opgelost – Pompeo adviseert.

Zo dichtbij de president kwam Rex Tillerson, de na 14 maanden ontslagen minister van Buitenlandse Zaken, nooit.

Het is niet verrassend dat Trump een goede band heeft opgebouwd met Pompeo, die naar Trumps maatstaven een winnaar kan worden genoemd. Pompeo heeft een verleden in het leger, is een succesvol zakenman en staat bekend om zijn directheid en felle uitspraken. Misschien wel het belangrijkst: geen kwaad woord van Pompeo over de president – hij verdedigde Trump zelfs tijdens de diepste crises. En dus is de aanstelling – die nog moet worden goedgekeurd door de Senaat – eigenlijk best logisch.

Michael Richard Pompeo (1963)Geboren in Orange, Californië.

70ste minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten.

Getrouwd met Susan.

Een zoon: Nicholas.

Winnaar

Pompeo wordt op 30 december, 1963 geboren in Orange, Californië. Hij heeft Italiaans bloed – een van zijn oma’s komt uit Pescara. Na een studie aan de prestigieuze militaire West Point-academie dient hij vijf jaar in het leger. Hij wordt onder meer ingezet aan de Oost-Duitse grens aan het einde van de Koude Oorlog en in de eerste Golfoorlog (1990-1991).

Bij terugkomst besluit Pompeo te studeren aan Harvard Law. Na een kortstondig bestaan als advocaat in Washington verhuist Pompeo naar de stad Wichita in Kansas, waar hij een luchtvaart- en beveiligingsbedrijf start. In 2010 besluit hij de politiek in te gaan en wordt hij als Tea Party-Republikein verkozen tot Congreslid. Hij staat in de hoofdstad te boek als zeer conservatief – voor een kleine overheid, tegen abortus en tegen Obamacare.

In ‘Adelaars van het Witte Huis’ profileert redacteur Rik Kuethe Amerika’s ministers van Buitenlandse Zaken sinds de Tweede Wereldoorlog: van de briljante Henry Kissinger tot de doortastende James Baker en de onvermoeibare Hillary Clinton.. Bestel hier>

Fel anti-Clinton

Bij het grote publiek wordt Pompeo bekend als hij Hillary Clinton – oud-minister van Buitenlandse Zaken – in 2014 moet ondervragen over de Benghazi-affaire. Zijn agressieve stijl levert hem hoon op van Clinton-vrienden, maar maakt hem een held voor rechts Amerika.

Hij laat zien gevoel voor overdrijving te hebben, als hij de affaire ‘erger’ noemt dan Watergate. Naar verluidt is de harde aanpak van Clinton een van de redenen waarom Trump begin 2017 uitkomt bij Pompeo als CIA-directeur. In de Senaat krijgt Pompeo – ondanks alles – steun van leden van beide partijen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Pompeo en Trump versterken elkaar

Tillerson trachtte dagelijks de scherpe randjes af te halen van Trumps onverbloemde boodschappen aan de wereld. Met Pompeo komt een meer uitgesproken havik aan het hoofd te staan, die het wereldbeeld van de president bijna op alle punten ondersteunt. Hij wil af van de Iran-deal, volgt een harde lijn richting Noord-Korea en verdedigt martelingstechnieken gebruikt door de Amerikanen. ‘De CIA-mensen zijn geen martelaars, het zijn patriotten,’ zei hij in 2016.

Als CIA-baas was er wel een thema waar Pompeo het niet eens werd zijn met zijn baas: Rusland. Pompeo zei verscheidene keren dat er geen twijfel bestaat over de rol van Rusland in de Amerikaanse verkiezingen – een bewering waar Trump nog steeds zijn vraagtekens bij zet. Het kan voor frictie zorgen als het onderwerp ‘Rusland’ op tafel komt.

Eind vorig jaar zei Pompeo dat hij het niet erg zou vinden om acht jaar lang bij de CIA te blijven, maar dat hij een baan met ‘grotere uitdagingen’ niet zou afwijzen. Die komen er aan. Pompeo is niet opgeleid als diplomaat, maar moet wel de 75.000 werknemers van het State Department gaan leiden – Tillersons hobbelige termijn als buitenstaander toont aan dat dit niet makkelijk is.

De grootste uitdaging staat op de agenda in mei, als een ontmoeting tussen Kim Jong-Un en Donald Trump plaats moet vinden. ‘Dat wordt geen stukje toneel. Trump gaat erheen om problemen op te lossen,’ beloofde Pompeo zondag op Fox News, toen nog in de hoedanigheid van CIA-directeur. Die beloftes moet hij nu zelf gaan waarmaken.

Wilt u wekelijks het laatste nieuws over Amerika ontvangen? Meld u dan aan voor onze nieuwsbrief van American Dreamers!