Steeds meer hardlopers in de Verenigde Staten rennen achteruit. Dat is beter voor bepaalde spieren en voor het verbranden van calorieën.
In het toneelstuk De gevangenen van Altona van Jean-Paul Sartre, dat over een zieltogende Hamburgse scheepsmagnaat gaat en dat in 1963 door de Nederlandse Comedie werd opgevoerd, komen acteurs voor die zich uitsluitend achterwaarts over het toneel voortbewegen. Zoals kreeften. Als ik me goed herinner, gebeurt dat om de onherroepelijke teloorgang van de hoofdpersoon, die aan kanker lijdt, uit te drukken.
Meld je hier gratis aan voor de Amerika Update, de wekelijkse nieuwsbrief met de laatste ontwikkelingen over de Verenigde Staten. Elke vrijdag in je mailbox.
Zo smartelijk hoeft de reden niet te zijn voor het achterwaarts rennen dat dezer dagen in Zuid-Afrika, Zwitserland en de Verenigde Staten een stille opkomst doormaakt. Steeds meer coaches raden hun pupillen aan ook eens een eindje in omgekeerde richting te lopen. Op die manier komen allerlei anders nooit aangesproken spieren aan bod. Het is ook goed voor het hart en het calorieverbruik ligt aanzienlijk hoger.
Hardhandig in aanraking
De Amerikaanse krant The Wall Street Journal meldt dat in de marathon van New York in de herfst van 2017 een ingenieur heeft meegedaan die het hele traject in omgekeerde richting aflegde. Een dergelijke gebeurtenis staat de marathon van Boston later dit jaar waarschijnlijk ook te wachten. In 2016 werden er in Duitsland wereldkampioenschappen retro-running gehouden. Daaraan deden atleten uit twintig landen mee. De afstanden varieerden van 100 meter tot een halve marathon. Allemaal tegen de gangbare looprichting in dus. Hordenlopen en steeplechase stonden om voor de hand liggende redenen niet op het programma. Incidenteel wil het nog wel eens voorkomen dat een achterwaartse loper hardhandig in aanraking komt met een lantaarnpaal, vlaggenmast of toeschouwer.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Niet van vandaag of gisteren
Voor sommige matige middenafstandlopers kan het een doorbraak betekenen om het eens andersom te proberen. Zo worstelde Aaron Yoder uit Kansas jarenlang om een redelijke (voorwaartse) mijl te lopen. Binnen de vier minuten dus. Tevergeefs, hij kwam in de ranglijsten nooit voor. Totdat Yoder in 2015 bedacht om het eens in omgekeerde richting te proberen. Een gouden greep zo bleek, want hij werd de eerste Amerikaan die de mijl achterwaarts beneden de zes minuten liep.
Het achterwaarts rennen is trouwens niet van vandaag of gisteren. Reeds in 1887 maakte The New York Clipper Journal, een sportkroniek, gewag van een zekere Carl Metcalf, die in Faribault, Minnesota, de vijftig yards achterwaarts in 9,25 seconden had afgelegd.