Ondanks terminale kanker bleef Robert Heij, oud-voorzitter van de ChristenUnie-jongeren, kracht putten uit zijn geloof. Afgelopen februari studeerde hij aan de Technische Universiteit in Delft af als bestuurskundige met een scriptie over het verminderen van energieverbruik van containerterminals. Zondag 7 juni overleed Heij – getrouwd met Laura – in zijn geboorteplaats Rotterdam. Hij werd 27 jaar.
Als jochie ging Robert Heij met zijn opa vaak op de fiets naar de haven van Rotterdam om te kijken naar containerschepen, vertelt Laura (25). Hij groeide op in Doetinchem, waar zijn vader – organisatieadviseur in het bedrijfsleven – voor de ChristenUnie in de gemeenteraad zat. Robert voetbalde, was voetbalscheidsrechter en was geselecteerd voor de talentenklas van de KNVB.
Tijdens zijn studie was Robert een jaar penningmeester van de Vereniging Gereformeerde Studenten te Delft. ‘Zijn ouders hebben hem altijd gestimuleerd om maatschappelijk betrokken te zijn,’ zegt Laura. Van 2010 tot 2012 was hij voorzitter van PerspectieF, de ChristenUnie-jongeren en daarna drie jaar voorzitter van de Stichting Christelijk Sociaal Jongeren Congres.
Netwerk
In 2012 was hij lid van de selectiecommissie voor de Tweede Kamerlijst van de ChristenUnie en sinds 2013 zat hij in de EO-ledenraad.
Laura had hem in maart 2011 leren kennen via PerspectieF. Als student planologie was zij lid van de werkgroep ruimte en mobiliteit. ‘Een mooie man met prachtige ogen. Lief, maar ook doortastend.’
‘Een duizendpoot met ambitie,’ zegt Chris van Hoffen (41), die in Delft in dezelfde studentenflat woonde en – zelf al afgestudeerd – hem als 18-jarige zag binnenkomen. ‘In korte tijd bouwde Robert een enorm netwerk op. Hij kon goed plannen.’
‘Iemand met potentie,’ zegt Arie Slob (53), fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer. ‘Als voorzitter van de jongerenafdeling heb ik hem veel meegemaakt. Robert was betrokken en dienstbaar, en bereid de handen uit de mouwen te steken. Indrukwekkend dat hij zijn studie wist af te ronden terwijl hij terminaal ziek was.’
Multinational
Ron van Duin (52) was een van zijn begeleiders. ‘Robert was de ideale student. Hij pikte het snel op, zocht alles perfect uit en zette het goed op papier. No nonsense. Een echte Rotterdammer.’ Zijn scriptie werd door de faculteit voorgedragen voor de prestigieuze SmartPort Scriptieprijs.
De landelijke politiek had zijn hart, maar Robert wilde eerst meer levens- en werkervaring opdoen en voor een multinational naar het buitenland. Tot hij vorig jaar ongeneeslijk ziek bleek. Hij herstelde snel van de behandelingen, maar begin dit jaar was er sprake van uitzaaiingen en konden de artsen niets meer voor hem doen.
Mentaal bleef Robert sterk, zegt Laura. ‘We konden goed praten. Hij had veel vragen, maar ons geloof gaf houvast.’ Vier dagen na zijn overlijden nam zij namens hem de SmartPort Scriptieprijs in ontvangst.
Elsevier nummer 27, 4 juli 2015