Elke week geven drie deskundigen antwoord op vragen van lezers over financiële en juridische kwesties.
Recent stierf mijn vrouw. Wij waren in gemeenschap getrouwd, met langstlevendentestament. We hebben beiden (klein)kinderen uit een eerder huwelijk. Mijn vrouw had recht op een erfdeel van haar overleden vader. Wie komt dat toe? Hebben mijn kinderen rechten? Wat gebeurt er met de nalatenschap van haar moeder, als die sterft? H.K., Amersfoort
prof.mr.dr. Bernard Schols – Hoogleraar Successierecht aan de Radboud Universiteit Nijmegen
In het erfrecht speelt de volgorde van overlijden een beslissende rol. Toen uw schoonvader overleed, heeft uw echtgenote van hem geërfd. Niet uitgesloten is dat in het testament van haar vader de (zeer gebruikelijke) ‘uitsluitingsclausule’ is opgenomen.
Dit zou betekenen dat het betreffende erfdeel van haar privé was en niet in de huwelijksgemeenschap viel. De volgende erfrechtelijke gebeurtenis is het overlijden van uw echtgenote. Nu zij een langstlevendentestament had, komt haar nalatenschap met daarin het erfdeel van haar vader (alsnog) bij u terecht, zij het met een tot uw overlijden uitgestelde vordering op uw nalatenschap voor haar kinderen ter grootte van hun kindsdelen.
Uw kinderen erven bij uw overlijden uw nalatenschap (met daarin het erfdeel van schoonvader met de genoemde vordering van de kinderen van uw vrouw).
Aangezien uw schoonmoeder nog niet is overleden, kan zij haar eigen testament nog aanpassen. Haar kleinkinderen hebben als bloedverwanten in haar nalatenschap voor een deel (helft van het kindsdeel) een legitieme portie die zij bij onterving eventueel kunnen inroepen. Het antwoord op uw vragen zou anders kunnen zijn als er sprake is van een testament waarin over de dood heen wordt geregeerd (tweetrapstestament) waarover een andere keer meer.
Sinds kort heb ik een nieuwe tandarts. Die zegt dat mijn vorige er een rommeltje van heeft gemaakt. Een wortelkanaalbehandeling is niet goed uitgevoerd, een kroon niet goed geplaatst. Kan ik de herstelkosten van mijn gebit op de oude tandarts verhalen? B.K., Sittard
mr. Kristien Aerts-de Kok – Advocaat civiel onroerend goed bij RST Advocaten in Breda
Van een tandarts mag u verwachten dat hij zorgvuldig te werk gaat. Zijn werk wordt vergeleken met wat een andere – redelijk handelende – tandarts in gelijke omstandigheden had gedaan. Als blijkt dat uw oude tandarts fouten heeft gemaakt, is hij aansprakelijk voor de schade die u daardoor lijdt.
U zult wel moeten bewijzen dat hij zijn werk niet goed heeft uitgevoerd. Als uw huidige tandarts bijvoorbeeld al nieuwe kronen heeft geplaatst zonder foto’s van de oude situatie te maken, kan niet meer worden aangetoond dat het oude werk niet deugde. Beter nog is als er een onafhankelijke deskundige naar kijkt die dezelfde fouten vaststelt.
Verder dient u ook de schade aan te tonen. Niet alle schade is zonder meer het gevolg van het nalaten van de tandarts. Eigen schuld kan ook een rol spelen. Ten slotte dient u binnen redelijke tijd na het ontdekken van de fout uw klacht bij de tandarts te melden.
Ik meen recht te hebben op een forse belastingteruggave. De inspecteur wees mijn claim af. Mijn vordering op de fiscus heb ik daarna voor 1 euro aan mijn kinderen verkocht. Als ik gelijk krijg van het Hof, is er dan sprake van een schenking aan de kinderen? W.H., Leersum
Conny Weber – Financieel- en estate planner bij Tychè Groep en docent bij Dukers & Baelemans
Het is een creatieve manier om vermogen over te dragen als het gunstig uitpakt. Maar verkoop tegen een te lage prijs is een gift en hierover is schenkbelasting verschuldigd. De vraag is echter wat op dit moment de waarde van deze ‘vordering’ is in het economisch verkeer.
Als het nu al redelijk zeker is dat er na beroep een teruggaaf volgt, dan is de waarde in het economisch verkeer hoger dan 1 euro. Zelfs als de waarde op dit moment 1 euro is, kan de inspecteur er na een latere teruggaaf op terugkomen.
In een arrest van de Hoge Raad, het hoogste rechtscollege, is alsnog betaling van erfbelasting opgelegd over de verkoopopbrengst van een Chinese vaas. De vaas was ten behoeve van de aangifte erfbelasting getaxeerd op 15.000 euro en twee jaar later geveild voor 23 miljoen.
Feiten en omstandigheden die pas later bekend worden, vormen dan toch uitgangspunt voor de heffing.
