Een groot kunstenaar was Erich Wichman (1890-1929) niet. Een beginperiode van veelbelovend abstract werk werd overvleugeld door karikaturale portretten en tekeningen. Soms humoristisch, vaak kwaadaardig, aangejaagd door Wichmans misantropie, alcoholisme en een leven vol mislukking. Voor geboren Utrechtenaar Wichman kwam dit samen in zijn liefde voor het fascisme en zijn hekel aan alles en iedereen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €1 per week leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout