Jihadisten als in Manchester zijn monsters én moslims

24 mei 2017Leestijd: 3 minuten
Salman Abedi Foto: EPA

In Manchester pleegde een jihadist een zelfmoordaanslag tijdens een concert van zangeres Ariana Grande. Zij is een soort Britney Spears voor de huidige generatie tieners. Tweeëntwintig kinderen zijn om het leven gekomen. De westerse wereld is enorm geschrokken van deze wrede aanslag.

In de voorbije maanden zijn er talloze aanslagen gepleegd in Europa. Zo werd op 22 maart, precies een jaar na de aanslagen in Brussel, een dodelijke aanslag gepleegd in Londen. De dader wilde het Britse parlement aanvallen met zijn auto en gewapend met een mes. Daarbij kwamen vijf mensen om het leven. De Islamitische Staat (IS) eiste de verantwoordelijkheid op. De dader was eerder onderzocht door MI5, de Britse binnenlandse inlichtingen- en veiligheidsdienst. Hij stond bekend om zijn radicaal jihadistische opvattingen.

Op 7 april pleegde een 39-jarige Oezbeek een dodelijke aanslag in Stockholm. Ook hij was een sympathisant van IS. Hij gebruikte een vrachtauto als moordwapen, waarmee hij in totaal vijf burgers wist om te brengen. De Oezbeek was als asielzoeker naar Zweden gekomen. Zijn asielverzoek was afgewezen, maar de Zweden hadden niet de moeite genomen om hem uit te zetten. En op 20 april pleegde een 39-jarige Franse moslim een aanslag op politieagenten en omstanders op de Champs Élysées in Parijs. Daarbij kwam een agent om het leven. Ook dit werd opgeëist door IS.

Het gewelddadig islamisme rukt op in Europa

De Britten waren al eerder slachtoffer van het islamitische terrorisme. Op 7 juli 2005 werden in Londen aanslagen gepleegd op bussen en in een metrostation. Op 22 mei 2013 werd de 25-jarige Britse militair Lee Rigby op klaarlichte dag afgeslacht met een kapmes. De jihadistische dader  overleefde de aanslag. Deze Michael Adebolajo is door de Britse rechters veroordeeld tot levenslang zonder uitzicht op vrijlating.

Het islamisme rukt op in Europa. Deze pijnlijke waarheid kan niet langer worden ontkend. Europa dreigt een slagveld te worden.

De jihadist die de zelfmoordaanslag in Manchester pleegde, is geïdentificeerd: een 22-jarige met Libische roots, Salman Abedi. In 2014 noemde premier David Cameron van Groot-Brittannië de jihadisten monsters: ‘They are not Muslims. They are monsters.’  Gaan de autoriteiten het weer zeggen: ze zijn monsters maar geen moslims? Zou zo’n ontkenning van het geloof van de ander het probleem van het islamitische terrorisme oplossen?

Een staat van ontkenning heeft in de geschiedenis nooit bijgedragen aan het beslechten van gewelddadige conflicten. De jihadisten zijn moslims én monsters.

Trump erkent de aard van het probleem

De jihadistische monsterlijke moslims werden te vaak ontkend in de media en in de politiek.

Maar het is belangrijk om de aard van het kwaad te erkennen. Het kwaad komt niet van een andere planeet. Het leeft, groeit en bloeit onder ons. Het lijkt op een ziekte. De erkenning van een ziekte is een goed begin voor het stellen van een juiste diagnose.

Iemand die de aard van het probleem erkent, is de president van Amerika. Hij was een paar dagen geleden in Saudi-Arabië, waar ook tientallen leiders van verschillende islamitische landen bijeenkwamen om naar zijn toespraak te luisteren. Donald Trump keek in de ogen van de moslimleider en zei:

Of course, there is still much work to do. That means honestly confronting the crisis of Islamist extremism and the Islamist terror groups it inspires. And it means standing together against the murder of innocent Muslims, the oppression of women, the persecution of Jews, and the slaughter of Christians.’

Zo hoor je te spreken. Het ontkennen van waarheid belemmert de strijd tegen het terrorisme.

De gewone moslim lijdt het meest onder de jihadisten

De jihadisten vermoorden, plunderen en verkrachten andere moslims in Afghanistan, Iran, Libanon, Irak, Mali, Libië enzovoort. De grootste slachtoffers van de jihadisten zijn de moslims zelf. Maar dit mag niet als een relativering van de werkelijkheid worden aangevoerd. Het feit dat de meeste slachtoffers van jihadisten moslims zijn, neemt de ernst en de omvang van de dreiging in Europa niet weg.

De pijnlijke waarheid luidt: de jihadisten zijn monsters én moslims.