Halina Reijn is gesprek van de dag met haar film Babygirl. Hoewel recensies lovend waren, werd haar feministisch bedoelde werk stevig bekritiseerd vanwege vermeend seksisme en stereotype genderrollen, schrijft Gerry van der List.
Traditiegetrouw lokte het dubbeldikke kerstnummer weer tal van positieve reacties uit. Uiteraard om de mooie artikelen die het bevatte, maar ook vanwege zaken die gelukkigerwijs ontbraken. Zo prees een van de lezers het Halina Reijn-vrije karakter van de uitgave.
Dit was inderdaad een verademing. De regisseur was eind vorig jaar werkelijk niet uit de media weg te slaan. Overal mocht ze reclame maken voor haar cinematografische liefdeskind, Babygirl. Wat ze gretig en volop glunderend deed.
Is Babygirl een goede film?
De trots en tevredenheid van Reijn vallen overigens best te begrijpen. Lang gold ze toch als Carice van Houtens minder succesvolle en minder knappe vriendin, die naar eigen zeggen Hollywood-rollen aan haar neus voorbij zag gaan vanwege haar uiterlijke verschijning.
Acteurs, activisten, aanstellers: bij Extinction Rebellion hebben ze geen idee waar ze het over hebben
Later zat ze eenzaam, man- en kinderloos, in een appartementje in New York te zwoegen op scripts. Tot verrassing van menige Nederlander wierpen deze wilskracht en noeste arbeid vruchten af. Terwijl Carice van Houten tegenwoordig vooral in beeld verschijnt als depressief ogende milieuactivist, viert Reijn triomfen als bedenker en maker van een commercieel succesvolle en geprezen film.
Met in de hoofdrol een wereldberoemde diva, Nicole Kidman, die niet moe werd de regisseur uitbundig te prijzen en innig te knuffelen. Dat vinden we in Nederland best mooi. Het is toch ‘onze Halina’ die glorieus in de schijnwerpers wordt gezet.
Is Halina Reijn een feministische regisseur?
Door de overdosis interviews weten we van alles en nog wat over Reijn. Dat ze al zeven jaar geen seks heeft gehad bijvoorbeeld en dat ze zich niet aangetrokken voelde tot Brad Pitt toen ze de acteur ontmoette tijdens een eindeloze campagne om een Oscarnominatie in de wacht te slepen. Veel ruimte voor ontboezemingen kreeg de Nederlandse in The New Yorker, een door de intelligentsia geliefd magazine dat zich heeft gespecialiseerd in longreads (journalistiek jargon voor: langdradige artikelen).
In een interview van liefst 5.641 woorden vertelde de feminist director onder meer dat ze had genoten van erotische thrillers als Basic Instinct, maar dat ze in het meesterwerk van Paul Verhoeven wel stuitend seksisme had ontwaard.
Misogyne aanpak bij Babygirl?
Het is natuurlijk interessant om te zien wat er gebeurt als de veel gekritiseerde male gaze bij het maken van een seksueel getinte film plaatsmaakt voor een vrouwelijke blik. In dit geval weinig eigenlijk. De vraag die hier en daar dan ook werd opgeworpen, is of Reijn inderdaad wel een feministische regisseur moet worden genoemd.
Lees verder na de afbeelding

Na de overwegend positieve recensies van Babygirl verschenen in diverse kranten ingezonden stukken van verontwaardigde vrouwen die klaagden over de rolbevestigende en zelfs misogyne aanpak van Reijn. Zo sprak de filmwetenschapper Parwin Mirrahimy in dagblad Trouw van ‘een conservatieve bevestiging van traditionele genderrollen, verpakt in een glanzende roze huls’.
Nicole Kidman op de knieën
Deze zure reactie hoeft geen verbazing te wekken. In Babygirl speelt Kidman een succesvolle CEO met een leuk gezin. Hoewel ze een erg aardige, aantrekkelijke echtgenoot (Antonio Banderas!) heeft, valt ze als een blok voor een buitengewoon vervelend, arrogant ventje dat in haar techbedrijf als stagiair komt werken.
Door hem laat ze zich in allerlei seksuele spelletjes vernederen. Zo likt ze op handen en knieën op zijn commando melk uit een schaaltje op de grond.
Dolgelukkig is de zakenvrouw als haar jonge meester haar uiteindelijk omarmt en ‘klein meisje’ noemt. Hierna horen de bioscoopbezoekers, voor zover ze niet in slaap gesukkeld zijn, George Michael Father Figure zingen. De seksueel gefrustreerde masochiste heeft haar dominante vaderfiguur gevonden.
Lees verder na de afbeelding

Is Halina Reijn met Babygirl seksistisch of grappig?
Als Paul Verhoeven zo’n film vol daddy porn had gemaakt, was hij vast voor een seksist uitgemaakt. Zeker ook omdat de vrouwelijke hoofdpersoon een soort Barbie is, een eendimensionaal personage. Met een hoofd vol botox om aan het moderne schoonheidsideaal te voldoen en met een enorme behoefte aan een sterke man die haar sexy vindt en in de armen sluit. Niet bepaald een feministisch rolmodel dus.
In haar interviews onderstreepte de regisseur dat Babygirl een satirisch karakter heeft. Het zou gaan om een black comedy. Maar kenmerk van een komedie is toch dat deze humor bevat. En dat is hier helaas volstrekt niet het geval. In dat opzicht past Reijn wel weer goed in het feministische kamp. Want met feministen valt er in de regel bar weinig te lachen.
Waar kun je Babygirl zien?
Babygirl is vooruit te bestellen op onder meer streamingplatforms zoals Apple TV en Amazon Prime video. Ook wordt hij verwacht op HBO Max.
Wanneer de film daadwerkelijk op streamingdiensten beschikbaar komt, hangt af van het succes ervan. Toch wordt verwacht dat de film in de loop van 2025 thuis te streamen zal zijn.
Babygirl is voorlopig nog exclusief in de bioscoop te zien.