Bevolkingsgroei en klimaatdoelen halen, gaan niet samen, schrijft Constanteyn Roelofs. Het is daarom tijd voor een groot compromis.
Alarmerende berichten in de courant: volgens het IPCC doen we allemaal veel te weinig om de opwarming van de aarde tegen te houden. We gaan het dus niet redden om op anderhalve graad opwarming te blijven, maar we gaan naar de drie. Reden genoeg om allerlei klimaatpsychologen en veranderhoogleraren te interviewen over hoe we die doelen nou wel gaan halen.
Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs (1989) de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.
Toch is het een beetje bijzonder, die omgang met de klimaatrapporten, omdat je zo van die dingen hebt die heel logisch zijn in Den Haag, in Hilversum en in de redactielokalen van de grote kranten, maar die verder in de rest van Nederland niemand begrijpt. Zo moeten we met z’n allen minderen. Minder energie verbruiken, minder vlees eten, minder brommers rijden en minder kleding kopen. Voor het milieu. ‘Grenzen aan de groei’, heet dat dan. ‘We moeten af van economische groei als leidend principe.’ We moeten ‘vergroenen en verduurzamen’ en alles moet tegenwoordig ‘circulair’.
De autorijdende en vleesetende import
Er is slechts één uitzondering: bevolkingsgroei, en dan met name immigratie. We gaan een miljoen woningen bouwen om minstens evenzoveel migranten te herbergen in de komende kabinetsperiode.
Lees ook de vooruitblik van Jan Latten: Ruimteprobleem wordt in 2022 nijpend door immigratie
We bouwen het groene hart dicht, ploegen de akkers om voor banlieues en hebben nog meer ruimte nodig voor alle wegen om al die mensen van A naar B te krijgen. Over wat die migranten verder gaan consumeren (migranten fietsen immers niet en zijn zelden vega) mogen we het niet hebben, want daarmee spelen we de populisten in de kaart.
Een politiek leider nodig om het compromis aan de man te brengen
Het leidt tot de krankzinnige situatie dat de elite de eigen bevolking de welvaart wil onthouden die wel wordt beloofd aan iedereen die zich hier komt vestigen. Die migranten komen immers niet voor niets: die willen op ons niveau consumeren met de verwachting dat de welvaart de komende jaren blijft stijgen.
Je zou bijna denken dat het tijd wordt voor een groot compromis. Dat we als land wel best toe willen naar, zeg, de klimaatdoelen van Parijs of de opwarming van de aarde op anderhalve graad beperken, maar dan wel door de populatie op het huidige, al best wel heel erg hoge niveau te houden. We hebben een politiek leider nodig, of een partij, of een revolutie, om dit grote compromis aan de man te brengen, maar de heersende progressieve cultuur in media en bestuur verhindert natuurlijk dat zo’n partij ooit van de grond komt. Jammer.