Koester onze bedrijven: zij houden Poetin buiten

De Russische aanval op Oekraïne laat nog eens zien hoe belangrijk het is om producten in Nederland en in bredere zin in Europa te maken. Koester de industrie in plaats van die weg te pesten, schrijft Jelte Wiersma.

Shell en Unilever hebben hun hoofdkantoor naar het Verenigd Koninkrijk verplaatst, baggeraar Boskalis overweegt uit Nederland te vertrekken, bedrijven als SABIC zinspelen daarop, en Tata Steel, luchtvaartmaatschappij KLM en kunstmeststoffabriek Yara worden mogelijk gedwongen te verkleinen of misschien zelfs te sluiten. Belastingen en milieuregels die elders niet bestaan, zijn de boosdoener. Daar komt bij dat door kabinet en Tweede Kamer op arrogante wijze de neus wordt opgehaald voor al die ‘vervuilende multinationals’.

Dat deze politieke hooghartigheid de afgelopen jaren is ontstaan, hoeft niet te verbazen. Veel Nederlandse politici zijn onpraktische moralisten. We zouden op de verkeerde lijstjes bovenaan staan en op de juiste lijstjes onderaan. Dat verkeerde lijstje is dan Nederland als belastingparadijs voor bedrijven, dat juiste lijstje dat van de broeikasgas-uitstoters.

Shell en Unilever zijn weggejaagd

Zo zijn Shell (Den Haag) en Unilever (Rotterdam) weggejaagd doordat buitenlandse aandeelhouders belasting moeten betalen over de dividenden. Die belasting bestaat in het Verenigd Koninkrijk niet. Premier Mark Rutte (VVD) vocht eenzaam en alleen voor de afschaffing van die belasting om Shell en Unilever te kunnen behouden, maar tevergeefs. GroenLinks stelde zelfs voor om bedrijven die Nederland verlaten een vertrekbelasting te laten betalen. Dan wil geen buitenlandse firma zich hier ooit nog vestigen.