Schone oorlogen bestaan niet, wanneer gaan Indië-onderzoekers dat snappen?

Elke keer weer schrikken we wanneer we horen dat er tijdens de oorlog in ‘ons’ Indië extreem geweld is gebruikt. Maar een oorlog met schone handen gevoerd, is onbestaanbaar, schrijft Roelof Bouwman.

Het is een hilarische, al meer dan vijftig jaar oude sketch uit de koker van het legendarische Britse Monty Python-team. Soldaat Watkins (gespeeld door Eric Idle) meldt zich bij zijn kolonel (Graham Chapman). Hij wil per direct uit het leger worden ontslagen.

‘Good heavens man, why?’ vraagt de hogelijk verbaasde kolonel. ‘You’ve only been in the army a day!’

Maar Watkins weet het zeker. Hij heeft namelijk ontdekt dat in het leger wapens in omloop zijn. ‘Real guns, sir. Not toy ones, sir. And some of ‘em have got tanks. And grenades, sir. And machine guns, sir.’

De kolonel begrijpt er niets van. Al die gewapende mannen, legt hij Watkins uit, staan aan onze kant. Dus wat is het probleem?

Maar Watkins weet van geen ophouden. Als je in het leger zit en er komt oorlog, dan moet je vechten, dat is toch zo?

De kolonel kan het niet ontkennen en Watkins ziet zijn gelijk nu definitief bevestigd: ‘Well I mean, blimey, I mean if it was a big war somebody could be hurt!’

Nederland lijkt soms erg op soldaat Watkins

Er zijn momenten dat Nederland heel erg op Watkins lijkt. Dat zijn, al sinds de jaren zestig, vooral de momenten waarop in boeken, rapporten en documentaires wordt teruggeblikt op wat we vroeger ‘de politionele acties’ noemden, maar wat tegenwoordig ‘de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949)’ heet.