Politici kunnen eigen coronaregeltjes maar niet serieus nemen

In het coronabeleid valt steeds meer op dat de politieke realiteit niet meer overeenkomt met de medische werkelijkheid. De beeldvorming regeert en het is volstrekt onmogelijk om als politicus nog ergens een redelijk standpunt over in te nemen dat van verandering van inzicht getuigt, schrijft Constanteyn Roelofs.

Gedoetjes in Engeland: terwijl ook daar het land onder de coronamaatregelen zucht en iedereen z’n kerstborrels voor de tweede keer afschaft, is er een video gelekt waarin medewerkers van Downing Street 10, de residentie van de premier, grapjes maken over de kerstborrel van vorig jaar. Een kerstborrel die er dus helemaal niet had mogen zijn volgens de regels van datzelfde Downing Street 10.  Het filmpje was gelekt naar de zender ITV, waar de commentator het als volgt introduceerde: ‘They literally look as if they are laughing at us. You, me, all of us.’

Politieke realiteit van het coronavirus en medische realiteit zijn onthecht

Het is het zoveelste voorbeeld van de onthechting tussen de politieke realiteit van het coronavirus en de medische realiteit. De politieke realiteit is dat de mondkapjes pas opgaan als de camera in beeld is, dat er voor de fotomomentjes ineens wél anderhalve meter afstand wordt gehouden, omdat het virus niet écht erg is, of in elk geval niet zo erg als de marketing doet vermoeden. In elk geval niet zo erg dat ‘insiders’ in de regering er hun borrels voor laten staan.

Dit incident past in een patroon in binnen- en buitenland, en iedereen die ook maar een beetje sociaal in verbinding staat met de bestuurlijke kaste in ons land, weet dat er gewoon wordt doorgeborreld en dat men heus geen anderhalve meter afstand houdt bij alle dinner parties en borrels die er zijn.

Burger neemt regels uit de politiek wel serieus

Dat er nou sukkels zijn in den lande die hun ouders al maanden niet hebben gezien of die in een sociaal isolement zijn geraakt omdat ze wél geloven wat er op de persco’s wordt verteld, dan is dat maar hun probleem – in de politieke bubbels lachen ze d’r kennelijk om, net zoals ze lachen om mensen die nog geloven in de fairness van de belastingdienst of het sociaal contract tussen burger en overheid.

Het probleem is natuurlijk dat de regeringen van Johnson in het Verenigd Koninkrijk en de demissionaire van Rutte hier niet zomaar kunnen zeggen: ‘Sorry jongens, we zijn er te hard ingegaan, vanaf nu gaan we gewoon netjes prikken, halen we de maatregelen eraf en gaan we ervoor zorgen dat met betere zorg, gezond eten en meer sporten er minder risicogroepen in de samenleving zijn”.

Beeldvorming regeert, ook in strijd tegen het coronavirus

Nee, want dat zou politieke schade opleveren.* Dus blijven we maar hannesen met volstrekt onbegrijpelijke lockdownregels, krijgen we allerlei grafiekjes onder de ogen gedrukt en gooien we de horeca en de cultuursector maar onder de bus.

Dat is de woordvoerdersdemocratie waar de beeldvorming regeert en het volstrekt onmogelijk is om als politicus nog ergens een redelijk standpunt over in te nemen dat van verandering van inzicht getuigt – de marketing staat immers al vast. En de marketing is dat het virus heel erg is en dat we ‘met z’n allen’ de maatregelen maar moeten opvolgen. Nou ja, niet met z’n allen natuurlijk: je mag kennelijk best borrelen met mensen buiten je bubbel, zolang het maar niet wordt gefilmd.

*Bovendien heb ik het idee dat allerlei mensen de huidige power trip met QR-codes en obscene controledrift véél te leuk vinden – we zijn de grip op de samenleving aan het verliezen (dossiers: migratie, criminaliteit, Nederlanderschap), en dit is lekker een dossier waarop er even wat meters kunnen worden teruggepakt. Dat is ook heel sneu.