Frustrerend: vreetschuren blijven open, maar sportschool moet dicht

22 december 2021Leestijd: 3 minuten
Buitensporten tijdens lockdown in april. Foto: ANP

Instinctief voelt het raar dat in een gezondheidscrisis van de longen het makkelijker is om je snackies en je rookwaar te halen, dan om wat te doen aan je cardiovasculaire gezondheid, schrijft Constanteyn Roelofs.

Ik las in de krant dat iets van één op de zeven Nederlanders ruzie maakt over de coronamaatregelen met vrienden en familie. Hoe weten ze dat toch altijd, vraag ik me dan af. Het getal leek me in elk geval veel te laag ingeschat. Ik ken de Nederlander en het is ondenkbaar dat zes van de zeven Nederlanders geen stevig verkondigde mening over het coronabeleid hebben, niet in de laatste plaats omdat de crisis een perfecte bliksemafleider is om alle problemen die we hebben in dit land met het openbaar bestuur, de maatschappelijke cohesie en de economie aan op te hangen. Dat wordt nog wat aan de gourmetstellen in den lande deze kerst.

Constanteyn Roelofs

Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs (1989) de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.

Zowel de sportschool als de boekwinkel is ‘niet essentieel’

Zelf moet ik me deze Kerst ook inhouden om niet van de inleidende cocktails tot het toetje het tafelgesprek te monopoliseren met woeste tirades tegen het gezwalk en geschutter in Den Haag. Zoals veel Nederlanders heb ik moeite om persoonlijke frustratie gescheiden te houden van algemene systeemkritiek. Zo ben ik als alleenstaande zzp’er erg eenzaam in deze tijden van gesloten luiken. Ik had echter wel nog mijn boekwinkeltje en de sportschool. U gelooft het vast niet, maar ik ben de afgelopen maanden heel stevig aan het trainen. Dat mag nu niet meer; zowel de sportschool als de boekwinkel is ‘niet essentieel’. Omdat onderzoek uitwijst dat obesitas een van de belangrijkste risicofactoren is die grotendeels bepaalt of iemand op de IC terechtkomt, heeft de regering in al haar wijsheid besloten dat de McDonald’s open blijft, maar dat de sportschool dicht moet. Het wordt dus maar weer thuis opdrukken en met flinke tegenzin hardlopen langs de (open) coffeeshops, slijters en afhaalvreetschuren.

Natuurlijk is het logisch dat zo’n sportschool waar iedereen in een zweterig zaaltje lekker aerosolen in de lucht aan het puffen is, feitelijk een groter besmettingsrisico vormt dan, zeg, een coffeeshop waar mensen wiet halen om lekker thuis op de bank op te roken. Maar toch vóelt het instinctief raar dat in een gezondheidscrisis van de longen het makkelijker is om je snackies en je rookwaar te halen, dan om wat te doen aan je cardiovasculaire gezondheid. Persoonlijke, irrationele frustratie over dit kleine dingetje slaat natuurlijk gemakkelijk om in algehele tirades over de onwetenschappelijkheid van het beleid en boze meningen over de VVD, om maar wat te noemen. 

Lees ook deze column van Liesbeth Wytzes: Sportbeoefening is iets hysterisch geworden

Ik zal me dus maar inhouden bij het kerstdiner

Nu moeten wij columnisten natuurlijk het goede voorbeeld geven als het gaat om het onderscheiden van zin en onzin en zeer waakzaam zijn voor het moment dat persoonlijke irrationele puntjes het winnen van afgewogen standpunten voor het nut van het algemeen. Ik zal me dus maar inhouden bij het kerstdiner. Gewoon over tuinieren beginnen (ik heb geen tuin) als iemand het over vaccinatieplicht of Hugo de Jonge probeert te hebben, bijvoorbeeld. Sowieso is het maar beter om me niet al te veel op te winden – stress is immers óók een belangrijke factor bij het onderliggende lijden dat het ziekteverloop negatief beïnvloedt.