Premium Lock D66-leider Kaag: de Topdiplomaat in de porseleinkast

12 september 2021Leestijd: 6 minuten
Sigrid Kaag (D66). Foto: ANP.

De wereld zal na deze speech nooit meer dezelfde zijn, appte hij aan een vriend na de geruchtmakende HJ Schoo-lezing van D66-lijsttrekker Sigrid Kaag. ‘Mijn beoogde ironie lijkt bittere werkelijkheid te worden,’ schrijft Philip van Tijn. ‘Althans als je “de wereld” beperkt tot Nederland.’

Ik weet nog precies waar ik was toen op 9/11 de vliegtuigen zich in de Twin Towers boorden. En trouwens ook toen de Kennedy’s (John en Bobby) werden vermoord. Maar nu weet ik ook waar ik was op dat andere primordiale moment toen Sigrid Kaag haar Brutus-rede hield (het woord ‘primordiaal’ gebruik ik om aan te geven dat ook ik niet van de straat ben, net als Sigrid Kaag, al heb ik nooit die levensbelangrijke keuze tussen Oxford en Cambridge hoeven of mogen maken; uiteindelijk belandde zij in Exeter).

Philip van Tijn is bestuurder, toezichthouder en adviseur. Hij schrijft wekelijks een blog over de actualiteit.

Ik zat in de Rode Hoed, midden op het frontbalkon, en ik hoorde niet alleen de spreekster (of zou mevrouw Kaag zelf ‘spreker’ prefereren?) haarscherp (daarover aanstonds meer) haar requisitoir over de wereld, Nederland en Rutte uitspreken, maar ook zag ik haar body language en die van de genodigden op de eerste rijen. Op de rug weliswaar, maar ook een rug kan spreken, zeker de brede rug van minister Ferdinand Grapperhaus, die boekdelen spreekt.

Rutte vraagt Kaag niet ten huwelijk

Je kunt wel zeggen dat het een geruchtmakende speech is geweest. Na afloop appte ik een vriend dat de wereld na deze speech nooit meer dezelfde zou zijn, maar mijn beoogde ironie lijkt bittere werkelijkheid te worden. Althans als je ‘de wereld’ beperkt tot Nederland. En daarin zit op zichzelf weer ironie, want juist Sigrid Kaag neemt gewoonlijk niet Nederland in beschouwing, maar de wereld. Ineens wordt van verschillende kanten indiscreet gemeld dat zij bijna drie jaar lang zelden deelnam aan de beraadslagingen in de ministerraad over al die vaderlandse problemen (als ze zich al niet in Nizjèr bevond) – totdat zij werd geroepen tot het partijleiderschap.

Kijk hier de hele HJ Schoo-lezing van Sigrid Kaag terug (tekst gaat hieronder verder):

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Ook afgelopen maandagavond werd de wereld de maat genomen door een minister van Buitenlandse Zaken voor wie ons (en haar) land een postzegel is. Maar helaas wilde ze ook nog een rekening vereffenen en daarvoor is de HJ Schoo-lezing natuurlijk een unieke gelegenheid, want alle schijnwerpers zijn daarop jaarlijks gericht. H.J.A. Hofland, ooit gekozen tot Journalist van de Eeuw (de 20ste), leerde mij lang geleden toen ik een vlijmscherp stuk tegen een bekende vrouw had geschreven (ter voorkoming van misverstand: ik heb veel méér scherpe stukken tegen mannen geschreven) dat het een heel mooi stuk was, maar dat ik ervoor moest waken dat de lezer zou denken dat ik een blauwtje bij haar had gelopen.

Zou Kaag een blauwtje hebben gelopen bij Rutte? Dat maakt zijn zin tijdens het debat van afgelopen dinsdag: ‘Het plan is niet om mevrouw Kaag ten huwelijk te vragen; dat zou weer allerlei andere problemen opleveren’  uiterst pikant. Dit was zijn antwoord op de vraag van Caroline van der Plas (BBB) of de beide politici elkaar nog vertrouwen.

Geneert Kaag zich voor de woorden die ze uitspreekt?

Sigrid Kaag is als een olifant door de porseleinkast gewandeld. Daarover is geen twijfel. De vraag is alleen of zij die wandeling opzettelijk of onopzettelijk heeft gemaakt. Daags daarop was ze zich van geen kwaad bewust, maar dat zegt natuurlijk niets, want inmiddels heeft ze klip en klaar duidelijk gemaakt dat zij ‘de Haagse spelletjes’ minstens zo goed beheerst als haar tegenstrevers.

Ik zag en hoorde vanaf mijn bevoorrechte plaats iemand die razendsnel sprak, alsof zij de gedachte koesterde dat mensen het dan niet goed zouden horen. Minstens driemaal zo snel als ooit Hans van Mierlo, die juist wilde dat elk woord werd gehoord en dat stimuleerde met zijn bronzen stemgeluid. Kaag daarentegen wekte de indruk dat ze eigenlijk niet wilde laten weten wat ze precies zei, zich daarvoor misschien wel geneerde. Kinderen doen dat ook wel, bijvoorbeeld als ze vieze woorden zeggen. De rest laat ik aan psychologen.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.
Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw