Premium Lock Retoriek Bouchallikht is stijlfiguur waar GroenLinkser van smult

26 mei 2021Leestijd: 3 minuten
GroenLinks-Kamerlid Kauthar Bouchallikh - ANP

Een blueszanger zal nooit zingen over zijn volle portemonnee of zijn groupies, schrijft Constanteyn Roelofs. Dat doet denken aan de retoriek van GroenLinks-Kamerlid Kauthar Bouchallikht. Die zal nooit toegeven dat de ‘zwaktes’ die zij aanvoert – moslim, vrouw – haar juist enorm hebben geholpen zo jong door te dringen tot het centrum van de macht.

Als je naar een concert van een blueszanger gaat, dan mag je erop rekenen dat hij zijn hart bij u uitstort: zijn geld is op, zijn hond is dood en zijn juffrouw heeft ‘m bedrogen met zijn beste vriend. Dat nemen we dan maar aan voor de duur van de show – ongeacht hoe het er werkelijk aan toe gaat. De bluesartiest kan wel miljoenen op de bank hebben staan, drie teckels hebben in blakende gezondheid hebben en aan elke vinger een fotomodel, maar daar zal ie nooit over zingen. Het is immers de genreconventie dat het in de blues gaat over, tja, het hebben van de blues.


Constanteyn RoelofsWekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs (1989) de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.

In de muziek zijn dergelijke genreconventies onontbeerlijk, maar in de politiek of in het opiniemakersbedrijf duiken ze ook heel vaak op. Daar zijn ze echter vaak kitscherig en hinderlijk, vooral omdat creatief talent en charisma zo zeldzaam zijn in deze twee beroepsgroepen. Het wordt snel kitsch, of een beetje belachelijk. VVD’ers die zonder blikken of blozen staan te blaten over ondernemers en hoe belangrijk de Nederlandse handelsgeest is, terwijl ze zelf geen seconde van hun leven een eigen business hebben gehad, maar altijd beleids- of communicatieambtenaar zijn geweest.

Linkse koene strijders die wat doen tegen ‘The Man’

De vrienden op de linkeroever van de ideologische kloof maken het in die zin veel bonter. Het is sowieso een bonte verzameling van keurige middle class-types met gewichtige sociologische diploma’s die hun eigen band niet kunnen plakken (als ze al fietsen), staan te orakelen over de zegeningen van de noeste arbeid, maar helemaal ergerlijk is de genreconventie dat links altijd de verdrukte underdog moet zijn. ‘The Man’ (wit, middelbare leeftijd, gelovig, heteroseksueel, rechts, xenofoob, kapitalist) heeft immers alle touwtjes in handen en het is maar goed dat de koene linkse strijders daar wat tegen doen.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw